بول است و قاطر و الاغ كه بجامه يا بدن برسد و موش زنده كه با رطوبت ملاقات كند با چيزى و اثر آن ظاهر باشد ومصافحه با ناصبى بدون رطوبت (و در چند مورد) مستحب است رش يعنى آب پاشيدن وان ملاقات كردن با سگ و خوك و كافر است بدون رطوبت و با عرق جنب از حلال و آن چه شك شود كه ملاقات با بول است و قاطر و الاغ كرده است وملاقى موش زنده با رطوبت اگر اثر آن ظاهر نباشد و آن چه شك شود كه ملاقات با بول يا خون يا منى كرده است يا نه وملاقى زردى كه از دبر صاحب بواسير بيرون مىآيد ومعبد يهود و نصارى و مسكن مجوس هر گاه بخواهد كه نماز در آن جاها بخواند (و چند مورد است) كه مستحب است به خاك يا به ديوار ماليدن وان مصافحه با كافر كتابى است بدون رطوبت و مس سگ وخنزير است بدون رطوبت بلكه در مس روباه و خرگوش نيز چنين است (فصل دوم) در طريق ثبوت طهارت در چيزهاى نجس بدان كه هر گاه معلوم شد نجاست چيزى محكوم خواهد بود ببقاء تا زمانيكه طهارت آن ثابت شود و طريق ثبوت طهارت چند چيز است (اول) علم وجدانى (دوم) شهادت عدلين بتطهير يا بسبب طهارت و اگر چه آن سبب مطهر نباشد نزد آن دو عادل يا نزد يكى از ايشان مثل اين كه شهادت بدهند بر باريدن باران بر فلان آب نجس به مقدارى كه نزد ايشان كافى در تطهير نيست با آنكه نزد شنونده كافى باشد يا آنكه بگويند فلان چيز نجس شسته شد اما اعتقاد ايشان آن است كه بمضاف شسته شده و شنونده بداند كه آب است و هكذا (سيم) خبر دادن ذو اليد به طهارت و اگر چه عادل نباشد (چهارم) غيبت مسلم با استعمال او آن چيز متنجس را به تفصيلى كه گذشت (پنجم) خبر دادن وكيل در تطهير به طهارت (ششم) آنكه مسلمانى آن را بعنوان تطهير شسته باشد اگر چه ندانيم كه بر وجه شرعى تطهير كرده باشد چه آنكه فعل او محمول بر صحت است (هفتم) شهادت عدل واحد بنابر مذهب بعضى از علما مشكل است (مسألة 1) هر گاه دو بينه با هم معارضه كرد يا آنكه خبر دو صاحب يد با هم معارضه كرد در تطهير و عدم تطهير قول هر دو ساقط است و محكوم خواهد بود ببقاء بر نجاست و در تعارض بينه با يكى از طرق متقدمه غير از علم وجدانى بينه مقدم است (مسألة 2) هر گاه دو چيز نجس باشد وبينه قائم شود بر تطهير يكى غير معين يا يكى معين لكن مشتبه شده باشد بر ايشان هر دو محكوم به نجاست خواهند بود بلكه ملاقى هر يك نجس است لكن اگر آن دو چيز دو جامه باشد و شخص بتكرار نماز كند در هر دو نمازش صحيح است (مسألة 3) هر گاه