مطلق بگويد مانند ساير اذكار مستحبه چون تسبيح وتهليل بلي محل بحول الله وقوته واقوم واقعد گفتن حال بر خواستن است واستقرار در ان معتبر نيست (مسألة 30) كسيكه نشسته نماز مىخواند مخير است هز قسمى بخواهد بنشيند بلى مستحب است كه رانها وساقهاى خود را بلند كند وقبل از ركوع انها را بخواباند وبركوع رود وبين السجدتين ودر حال تشهد مستحب است تورك كه بر ران چپ بنشيند وپشت قدم راست را بر روى كف پاى چپ گذارد (مسألة 31) مستحب است در حال قيام چند امر اول شانه هاى خود را بيندازد دويم دستها را به پائين بيندازد سيم كف دستها را بر رانهاى خود مقابل زانو گذارد دست راست بر ران راست ودست چپ بر ران چپ چهارم انگشتان دستها را جمع كند پنجم نظر بسجده گاه كند ششم استخوانهاى پشت وگردن را راست كند هفتم دو پاى خود را مقابل يكديگر رو بقبله بر زمين گذارد كه پس وپيش نباشد هفتم بقدر سه انگشت باز تا بقدر يك وجب پاها را از يكديگر جدا گذارد نهم سنگيني خود را بر هر دو پا مساوى بيندازد دهم انكه با خضوع وخشوع بايستد مثل ايستادن بنده ذليل مقابل مولاى جليل (فصل چهارم) در قرائت است ودر ان چند مطلب است مطلب اول بدان كه واجب است در دو ركعت نماز صبح ودر دو ركعت اولى از بقيه فرائض خواندن سوره حمد وخواندن يك سوره تمام غير از حمد بعد از ان مگر در حال مرض وتعجيل كه جايز است اكتفا نمودن بحمد تنها ومگر در ضيق وقت يا محل خوف ونحو انها از صور ضرورت كه واجب است اكتفاء بحمد تنها وترك سوره وجايز نيست سوره را بر حمد مقدم دارد پس اگر عمدا مقدم دارد نماز باطل مىشود بسبب زيادتى عمدى در صورتيكه بعد از حمد نيز سوره بخواند واگر نخواند بسبب عكس ترتيت باطل مىشود واگر مقدم دارد سوره را سهوا وپيش از ركوع متذكر شود بعد از حمد بايد همان سوره يا غير ان را بخواند وحمد كه خوانده اعاده نكند (مسألة 1) قرائت ركن نماز نيست پس هر گاه ترك كند آن را سهوا وبعد از دخول در ركوع متذكر شود نماز او صحيح است وبعد از نماز دو مرتبه سجده سهو بجا اورد يكمرتبه براى ترك حمد ويك مرتبه براى ترك سوره وهم چنين است اگر ترك كند يكي از حمد وسوره را سهوا وبعد از دخول ركوع متذكر شود نماز صحيح است ودو سجده سهو بجا اورد وهر گاه حمد وسوره يا يكي از انها سهوا ترك كند ودر قنوت يا بعد از ان پيش