چپ عكس مدفون واگر از ان هم متعذر باشد بر پشت بخوابد مثل محتضر وواجب است انحناء براى ركوع وسجود بقدرى كه بتواند واگر انحناء هم ممكن نباشد براى ركوع وسجود بسر اشاره كند وبا تعذر ان بدو چشم اشاره كند بهم گذاردن انها وبايد ايماء سجود را زياده از ايماء ركوع كند وچشم را براى سجود زيادتر بر هم گذارد واحوط آن است چيزى را كه سجده بر ان صحيح باشد بر پيشانى گذارد وبشش موضع ديگر كه دو كف ودو زانو ودو انگشت ابهام باشد نيز اشاره كند على الاحوط وبعد از مراتب مذكوره كيفيتى مقرر نشده بهر طوريكه بتواند نماز كند وانچه اقرب بنماز مختار است مراعات كند والا آنچه بنماز مضطر اقرب است مراعات نمايد بنابر احوط (مسألة 16) اگر بتواند بايستد ولكن از ركوع ايستاده عاجز باشد قبل از ركوع بنشيند ركوع كند واگر اصلا از ركوع وسجود عاجز باشد بايماء ركوع وسجود نمايد وانچه بتواند خم شود براى انها واگر متمكن از نشستن باشد براى ايماء سجود بنشيند وبر فرض امكان مايصح السجود عليه را بر پيشاني گذارد بنابر احوط (مسألة 17) واگر امر داير باشد بين نماز در حال قيام وايماء براى ركوع وسجود يا نماز در حال جلوس باركوع وسجود احوط تكرار نماز است ودر ضيق وقت مخير بين اندو است (مسألة 18) اگر دائر باشد بين نماز ايستاده در حال راه رفتن وبين نماز نشسته احوط تكرار نماز است (مسألة 19) هر گاه وظيفه او نماز نشسته باشد وبتواند براى ركوع بر خيزد واجب است چنين كند (مسألة 20) اگر قدرت بر قيام دارد در بعض ركعات در تمام انها مادامى كه ممكن باشد بايد بايستد تا از ان عاجز شود انوقت بنشيند وهم چنين اگر در بعض ركعت بتواند بايستد نه در تمام ان انقدر بايستد تا عاجز شود انوقت بنشيند بلي اگر از حال بداند كه هر گاه در اول نماز بايستد يك ركعت يا بعض آن را بيشتر نمىتواند واگر از اول بنشيند در ركعات بعد مثلا قدرت بر قيام دو ركعت دارد دور نيست وجوب بقديم جلوس لكن ترك احتياط بتكرار نماز نكند چنانكه احوط در صورت دوران امر بين ادراك اول ركعت در حال قيام با عجز از قيام در حال ركوع با عكس ان احوط تكرار نماز است (مسألة 21) اگر از قيام عاجز باشد وامر داير باشد بين نماز در حال راه رفتن يا در حال سواره راه رفتن را مقدم دارد بر سواره (مسألة 22) اگر مظنه داشته باشد كه در اخر وقت متمكن از قيام است واجب است تا خير نماز تا اخر وقت بله با احتمال ان هم تا خير واجب است (مسألة 23)