يك دست بر زمين يا زدن هر دو دست بر آن يكي بعد از ديگرى وكافى نيست در حال اختيار زدن پشت دست ها بر آن بلى در حال اضطرار كافى است گذاردن كفين بر زمين وهر گاه از يك دست عاجز باشد هر دو دست را بر زمين گذارد ودست صحيح را بر خاك زند و هر گاه از تيمم بكف هر دو دست يا يكى از انها عاجز باشد در آنچه عاجز است كفايت مىكند زدن پشت دست بدل كف آن ومجرد نجس بودن كف دست عذر محسوب نيست بلكه با عدم امكان تطهير بهمان حال بايد تيمم نمايد بكفين دويم مسح نمودن تمام پيشاني وجبينين از رستنگاه موى سر تا بالاى بيني وابروها واحوط آن است ابروها را نيز مسح نمايد ومعتبر است بمجموع كفين مسح نمايد بر تمام پيشانى ودو جبين پس كفايت نمىكند مسح انها ببعض دستها يا مسح بعض انها بتمام كفين بلى واجب نيست تمام اجزاء كف دستها را بر تمام پيشاني وجبينين بمالد سيم مسح نمودن تمام پشت دست راست از بند كف تا سر انگشتان بكف دست چپ بعد از آن مسح تمام پشت دست چپ بكف دست راست وواجب است از باب مقدمه علميه قدرى از بالاتر بگيرد تا يقين كند كه تمام مقدار واجب مسح شده ومسح ميان انگشتان لازم نيست بلكه آنچه بدست كشيدن بر پشت دست ديگر ملاقات دو بشره حاصل مىشود همان قدر لازم است وظاهر اين است كه تعمق ودقت متبر نباشد با صدق مسح تمام آن عرفا (واما شرائط تيمم) چند چيز است اول نيت مقارن زدن دستها بر زمين بنحوى كه در نيت وضو گذشت ومعتبر نيست در آن قصد رفع حدث ونه مباح شدن نماز بلكه كافى است بقصد قربت دويم مباشرت باين كه خودش تيمم كند نه انكه ديگرى او را تيمم بدهد در حال اختيار سيم موالات كه اجزاء مذكوره را پى در پى بجا اورد وفاصله در ما بين نيندازد بطورى كه محو شود هيئت آن اگر چه بدل غسل باشد چهارم ترتيب بنحو مزبور پنجم ابتداء با على نمودن در مسح پيشاني وكفين وكشيدن تا پائين ششم حايل نبودن ميان ماسح وممسوح هفتم پاك بودن ماسح وممسوح در حال اختيار (مسألة 1) اگر جزئي از محل مسح باقى بماند كه بر آن مسح نشده باشد اگر چه كمى باشد تيمم او باطل است چه عمدا ترك كرده باشد آن را يا سهوا يا جهلا لكن گذشت كه بر فرض صدق عرفي كه تمام آن مسح شده مداقه لازم نيست (مسألة 2) هر گاه در محل مسح گوشت زايدى باشد مسح آن نيز لازم است و هر گاه دست زائدى داشته باشد حكم آن مثل حكم وضوء