باطل است واگر بقصد كون بر طهارت يا بقصد غاياتيكه فعلا مامور بان است وضوء گرفته صحيح است وهر گاه باعتقاد ضيق وقت تيمم كند وبعد از نماز معلوم شود موسع بوده ظاهر اين است اعاده نماز واجب باشد پس اگر قبل از شروع در اعاده وسعت وقت معلوم شود وضوء بگيرد براى آن واگر معلوم شود كه در جال تيمم موسع بوده ولكن فعلا مضيق است اعاده تيمم واجب است هشتم در صورتيكه استعمال آب مانع شرعي داشته باشد مثل انكه آب در ظرف طلا يا نقره باشد يا در ظرف غصبي باشد وآب وضوء منحصر بان باشد ومتمكن از ريختن آن آب در ظرف ديگر نباشد وهم چنين است هر گاه استعمال آن آب از جهة ديگر حرام باشد كه در اين صور بايد تيمم كند (مسألة 35) اگر جنب براى غسل آب نداشته باشد مگر در مسجد پس اگر ممكن باشد آب را از مسجد بيرون اورد بمباشرت غير يا برفتن خودش وگرفتن آب در حال مرور در آن بدون مكث واجب است تحصيل آب وغسل كردن وتيمم جايز نيست وهر گاه ظرفى ندارد كه آب بر دارد يا دارد ولي بر داشتن آب متوقف باشد بر مكث در مسجد پس اگر مىتواند در حال مرور غسل كند واجب است واگر انهم ممكن نباشد يا آب در مسجد الحرام يا مسجد پيغبر (ص) كه دخول جنب در آن حرام است باشد پس ظاهر وجوب تيمم است براى دخول در مسجد وگرفتن آب يا غسل كردن در آن باين تيمم مباح مىشود مجرد دخول مسجد وگرفتن آب يا دخول آن وغسل كردن در آن (مسألة 36) جايز نيست تيمم كردن با تمكن از استعمال آب مگر در دو مقام اول براى نماز جنازه كه بنابر مشهور جايز است تيمم اگر چه متمكن از غسل يا وضوء باشد وقدر مثيقن آن جائي است كه اگر بخواهد وضوء بگيرد يا غسل كند بترسد كه نماز ميت از او فوت شود ودر غير صورت خوف فوت هم اگر بدون قصد ورود ومشروعية بجا اورد مانعى ندارد دويم براى خوابيدن كه بنابر مشهور با امكان غسل يا وضوء جايز است تيمم كند وبعضى گفته اند خصوص تيمم بدل از وضوء جايز است وقدر متيقن از آن هم جائي است كه بعد از دخول در فراش خود متذكر شود بى وضوء است كه آن وقت تيمم كند بر فراش خود نه كسيكه پيش از دخول در فراش خود متذكر باشد كه بي وضوء است وبا امكان آن عمدا ترك كند كه ثبوت تيمم در انحال معلوم نيست بلي چون حكم استحبابي است تيمم كردن در انحال بدون قصد ورود مانعى ندارد وبعضى صورت ديگرى هم ذكر كرده اند وان وقتى است