واگر هنوز محل آن باقي است برگردد وان جزء يا شرط را بعمل اورد چه در تيمم بدل از وضوء وچه بدل از غسل بنابر اقوى لكن احوط اعتناء بشك واتيان بمشكوك است مطلقا اگر چه از محل آن گذشته باشد بلكه بعد از فراغ نيز ماداميكه از جاى خود بر نخواسته يا بكار ديگر مشغول نشده احوط آنست كه بر گردد وان جزء يا شرط را بجا اورد وتيمم را تمام كند بخصوص در تيمم بدل از وضوء (مسألة 20) اگر بعد از فراغ از تيمم بفهمد كه جزئي را ترك كرده پس اگر موالات بهم نخورده آن جزء وما بعد آن را بجار اورد واگر بهم خورده واجب است از سر گيرد واگر بعد از نماز متذكر شود كه تيمم او بواسطه اخلال جزئي يا شرطى باطل بوده بايد تيمم كند ونماز را اعاده يا قضاء نمايد بلي اگر جهلا يا نسيانا بزمين غصبى تيمم نموده صحيح است واعاده لازم نيست مگر با علم وعمد چنانچه گذشت (فصل پنجم) در احكام تيمم (مسألة 1) جايز نيست تيمم براى نماز پيش از دخول وقت آن اگر چه بعنوان تهيا بجا اورد بلي اگر قبل از وقت نماز بقصد غايت ديگرى چه واجب وچه مندوب تيمم نمود بعد از دخول وقت بهمان تيمم مىتواند نماز كند مثل انكه براى نماز قضا يا نماز نافله تيمم كرده باشد يا انكه وظيفه او تيمم بوده (مسألة 2) اگر بعد از دخول وقت براى نمازى چه فريضه يا نافله تيمم نمود بعد از آن هر نمازى را مىتواند بهمان تيمم تجا اورد اگر چه در حال تيمم وقت آن نماز داخل نشده باشد ماداميكه آن تيمم باطل نشده باشد بحدث يا بوجود آب پس هر گاه براى نماز صبح تيمم كرده جايز است نماز ظهر را بهمان تيمم بعمل اورد ومثل آن است هر گاه براى غايت ديگرى تيمم كرده بوده (مسألة 3) اقوى جواز تيمم است در وسعت وقت اگر چه احتمال دهد زوال عذر را در اخر وقت بلكه اگر چه مظنه برفع عذر در اخر وقت داشته باشد بلى در صورتيكه بداند در اخر وقت عذر او زائل خواهد شد واجب است صبر كند ولكن با احتمال رفع عذر احوط تاخير تيمم تا اخر وقت است بخلاف صورتيكه بداند بقاء عذر را تا اخر وقت كه جواز مبادرت تيمم بي اشكال است خلاصه انكه يا مىداند كه تا اخر وقت عذر او باقي است يا مىداند كه قبل از اخر وقت زايل مىشود يا زوال آن را احتمال مىدهد پس در صورت اولى از اول وقت جايز است تيمم كند ودر صورت ثانيه واجب است تاخير آن ودر صورت سيم اقوى جواز مبادرت است خصوصا با ظن ببقاء عذر واحوط تاخير است خصوصا با ظن بزوال آن (مسألة 4) اگر براى نماز تيمم كند