زيان آور است.
تنها دهان راه ورود غذا نيست دهان، راه اصلى ورود خوراكيها به بدن است، ولى راه منحصر بفرد نيست، تمام قسمتهاى بدن ميتوانند مواد مفيد غذاها را جذب نمايند. غذا را ميتوان از بينى وگوش هم وارد معده كرد! باتنقيه هم اين كار را مىكنند. داروهائى كه بجشم مىريزند از همانجا جذب ميشوند، اين روزها تزريق هم راه جديدى براى ورود مواد خوراكى شده است.
اگر پوست بدن را زير ذره بين مشاهده كنيد، سوراخهاى زياد دارد تمام اين سوراخها خاصيت جذب دارند، داروئى را كه ببدن مىماليد از همانجا جذب مىشود.
نوك انگشتان بهترين راه خوراكى هاست، اگر سمى را زير ناخن هاى انگشت بگذاريد از همانجا جذب مىشود وايجاد مسموميت مىنمايد. ميكربهائى كه در زير ناخن اشخاص كثيف جمع مىشوند از خود سمى ترشح مىنمايند كه از همانجا جذب مىشود.
عده اى معتقدند كه غذا را بايد با دست خورد تا ويتامينها ومواد مؤثر آنها جذب پوست بدن شود. ما اين دستور را تجويز نمىكنيم ومنكر خاصيت آن هم نيستيم.
جنگجويان قديم نوك نيزه وكارد وشمشير خود را با شيره درخت (كورار) كه نوعى خر زهره است ودر مناطق گرمسير مىرويد آغشته ميكردند تا زخمشان اثر سمى داشته باشد.
مى گويند: شمشير ابن ملجم مرادى قاتل حضرت امير المؤمنين على (ع) باين سم آغشته بوده است.
مواد خوراكى، ميكربها را نابود مىكنند اگر ميكربها را كه عامل اصلى امراض عفونى هستند با غذا مخلوط كرده وبخوريم زياد مؤثر نبوده، احتمال سرايت مرض، ضعيف مىباشد مخصوصا اگر آن غذاها داراى چاشنى باشند، علت اين امر اين است كه اكثر خوراكيها داراى خاصيت ضد عفونى مىباشند ميكربهاى حصبه، وبا، اسهال خونى در آب زندگانى مىكنند، ولى اگر چند قطره آب ليمو بيك ليوان آب بيفزائيم پس از ده دقيقه ميكربها كشته شده، از بين مىروند.