گفتم: " در " بخارى " آمده كه هر وقت قحطى مىشد " عمر " نزد " عباس بن عبد المطلب " مىآمد و از او مىخواست از خدا طلب باران كند.
گفت: " عمر " به پيامبر كه مرده بود توسل نكرد بلكه به " عباس " كه زنده بود توسل جست.
گفتم: بنابراين شما اقرار مىكنيد كه توسل به زنده ها درست است، آنگاه برخاسته رو به قبله كردم وگفتم:
بار الها ما تو را مىخوانيم و به تو توسل مىجوييم به وسيله بنده صالح و نيكو كارت " امام خمينى ".
ناگهان وهابى از جا پريد و با گفتن " أعوذ بالله، أعوذ بالله "، به سرعت بيرون رفت.
حاضرين با تعجب خدا را شكر كردند كه حق را برايشان آشكار ساخت.
ز: پاسخ ديگر به وهابيون گذشته از آنچه در مناظره با آن وهابى بيان شد بايد دانست كه در طول تاريخ، اصحاب رسول خدا (صلى الله عليه وآله) و نيز عموم مسلمين به آثار آن حضرت چه در زمان حيات و چه پس از وفاتش تبرك مىجستند، نظير:
1 - تبرك به موى آن حضرت.
2 - تبرك به آب وضوى حضرت.
3 - تبرك به كفش و ظرفهاى حضرت.