كند؟ " ابوبكر " گفت: به خدا سوگند شمشيرى را كه خدا بر دشمنش كشيده در نيام فرو نمىبرم تا خدا خودش فرو برد (1).
3 - كشتن قبيله " بنى تميم " به همراه صحابى جليل القدر " مالك بن نويره " و زنا كردن با همسرش كه در ص 49 گذشت (2).
4 - مرتبه ديگر " ابوبكر " " خالد " را به سوى يمامه فرستاد كه در آنجا نيز پس از كشتار و پيروزى، با زنى از آن ديار همان كار را كرد كه با همسر " مالك " كرده بود (3).
با اين وصف " ابوبكر " در حمايت از " خالد " به " عمر " مىگويد:
زبانت را از " خالد " بازدار، زيرا او اجتهاد كرد و خطا نموده است (4).
* ز: " عبد الله بن عمر " يكى از صحابه نام آور و از بزرگترين فقها و حافظان حديث مىباشد كه امام " مالك " در بيشتر احكام خود به او اعتماد