تشيع در تسنن (فارسي) - السيد محمد رضا مدرسي

علاوه بر آن، بر فرض كه بپذيريم مسح به معنى غسل نيز آمده است، آيا به غير از قرينهء خارجى كه عده اى آن را ادعا مى كنند، در خود قرآن قرينه اى بر اراده ء اين معنا وجود دارد؟ آيا شما تفاوتى در * (وامسحوا برءوسكم وأرجلكم) * در آيه وضو با * (فامسحوا بوجوهكم وأيديكم منه) * در آخر آيهء تيمم احساس مى كنيد؟
از اينجا نادرستى توجيه ديگرى كه بيان كرده اند نيز روشن مى شود.
توضيح مطلب اين كه گفته اند آيهء شريفه مثل " علفتها تبنا وماء باردا " (1) است، يعنى مراد " وسقيتها ماء باردا " مى باشد. اين توجيه نيز سخنى بى جا است، زيرا اولا، سخنى غيرفصيح است وثانيا، بر فرض فصاحت، در اين جمله كاملا معلوم است كه نمى شود گفت: " علفتها ماء باردا "، (2) لذا ناگزيريم از اين كه كلمهء " سقيتها " (3) را در تقدير بگيريم و يا قائل شويم به تضمين واشراب معناى " سقيتها " در " علفتها ". اما در مورد آيهء كريمه چنين فرض و قطعى وجود ندارد.

1. علفتها تبنا وماءباردا * حتى شتت همالة عيناها آن حيوان را به وسيلهء كاه علوفه دادم و آب سرد [نوشاندم] تا آنكه اشك از دو چشم آن پراكنده شد. ر.
ك: جوامع الشواهد، باب العين بعده اللام، ص 100.
2. حيوان را به وسيلهء آب سرد، علوفه خوراندم.
3. به او نوشاندم.

(١٨١)