وصيتنامه موسى بن عمران خوانده ام.
صدر الائمه به سند خود از سلمان فارسى (رضى الله تعالى عنه) روايت كرده كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مىبوسيد دهان و چشم حسين را و مىفرمود كه:
" تو حجت، پسر حجت، و پدر حجتهاى خدائى، كه از صلب تو بيرون آيند و نهمى ايشان قائم ايشان است " و نيز صدر الائمه اخطب خوارزمى و ابراهيم بن محمد حموينى و فخر الفضلاء بغدادي وحافظ بن عقده و مؤلف كتاب " ثوابة الموصلي " و صاحب كتاب " مقتضب الاثر " از ابى ايوب انصاري وعبد الله بن عمر بن خطاب روايت كرده اند از سليمان راعى [و او از] رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) كه شنيدم از آن حضرت كه مىفرمود:
" در ليلة المعراج نظر كردم به جانب عرش ديدم على وفاطمة وحسن و حسين وعلى بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر وعلى بن موسى و محمد بن على وعلى بن محمد وحسن بن على و مهدى (عليهم السلام) را در ضهضاهى (7) از نور كه به نماز ايستاده بودند و مهدى (عليه السلام) در ميان ايشان مانند كوكب درخشنده بود و حق تعالى فرمود كه يا محمد (صلى الله عليه وآله) اينان حجتهاى منند و اين است مهدى (عليه السلام) كه خون خواه عترت تو است، به عزت وجلال خودم سوگند كه مهدى (عليه السلام) حجت واجبه من است در اولياء من وانتقام كشنده از اعداى من " و در روايت ديگر از روايات عامه كه جابر بن عبد الله انصاري سؤال كرد از رسول خدا صلى الله عليه وآله) از امامان از اولاد على ابن ابي طالب [على] (عليه السلام)، [حضرت] فرمود:
" حسن و حسين كه دو سيد جوانان اهل بهشتند و بعد از آن سيد عابدان زمان على بن الحسين و بعد از او باقر محمد بن على، اى جابر تو به خدمت