مرگ با طاعون. چنان كه در روايات آمده است و مردم در چنان محيط صبح و شام نمىكنند جز اينكه آرزوى مرگ كنند. در اين موقع است كه دلها به سوى خدا متوجه مىشود و از خدا مىخواهند كه آنها را از اين بدبختى نجات دهد و از اين همه بلا و ناراحتى برهاند. در چنين موقع است كه دنيا براى يك انقلاب الهى و تشكيل يك حكومت آسمانى آماده مىشود. وقتى كه منادى ندا كند كه " اى مردم آگاه باشيد اين است مهدى آل محمد (صلوات الله عليهم)، با او بيعت كنيد تا هدايت يابيد و مخالفت با حكمش نكنيد تا گمراه نشويد "، مردم فوج فوج از او استقبال كنند و به سوى وى روى آرند و دست رحمت پروردگار نيز بر سر مردم نهاده شود و فهم و درك آنها بيشتر گردد و صلاح خودشان را در پيروى از حكومت امام زمان (عليه السلام) تشخيص مىدهند و حكومت بزرگ الهى كه بر پايه رشد عقل و تكامل فكر و انديشه استوار است فراهم مىگردد.
از امام باقر (عليه السلام) روايت شده است كه مىفرمايد:
" إذا قام قائمنا وضع الله يده على رئوس العباد فجمع به عقولهم وكملت به احلامهم " (آنگاه كه قائم ما قيام كند، خداوند دست رحمت خود رابر سر بندگانش مىنهد پس عقلهاى آنها متمركز و كامل گردد.) (32) و مؤيد اين روايت، روايتى است كه عاصم بن حميد روايت مىكند از امام على بن الحسين (عليهما السلام) كه از حضرت درباره توحيد سؤال كردند.
امام در پاسخ فرمود:
" خداوند متعال مىدانست كه در آخر الزمان، مردمى از اهل تعمق و دقت باشند و سوره قل هو الله و آيات آغاز سوره حديد را تا " عليم بذات الصدور " نازل فرمود. پس هر كسى ما وراى آن را جويا شد هلاك گردد ". (33) تبريز سيد أبو الحسن مولانا 9 صفر 1412 مطابق 29 / 5 / 1370