مى كرد و زشت مى خواند، خداوند متعال حتى پيروان پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) را روى گردان از لغو معرفى مىكند، و مى فرمايد:
* (والذين هم عن اللغو معرضون) * (1) " مؤمنان كسانى هستند كه از لغو روى گردانند، " و در آيهء ديگر مى فرمايد:
* (وإذا مروا باللغو مروا كراما) * (2) " چون بر لغو بگذرند بزرگوارانه (با وقار و بدون توجه) از آن مىگذرند. " و در جاى ديگر مى فرمايد:
* (وإذا سمعوا اللغو أعرضوا عنه) * (3) " چون لغو را بشنوند از آن روى مى گردانند. " با چه جرأتى مى توان به روح ملكوتى پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) كه به واسطه انس با حضرت حق از آنچه غير اوست گسسته بود، نسبت گرايش به لهو و رقص و غنا داد، با وجود اينكه اقتضاء ايمان به آن سيد انبياء روى گردانى از لهو و لغو است، اما متأسفانه، در صحيح بخارى از عايشه آمده است، كه