سؤال:
اگر وقوع قتلى محرز و قاتل نيز معين باشد، لكن اولياى دم مدعى عمدى بودن قتل باشند، ولى قاتل آن را خطايى يا شبه عمد بداند، و دليلى قاطع براى ادعاى هيچ يك وجود نداشته باشد، بفرماييد:
الف) آيا مورد از باب لوث است يا تداعى؟
ب) اگر از باب تداعى باشد، چگونه بايد فصل خصومت نمود و تكليف ديه چيست؟
جواب:
(باسمه جلت اسمائه) الف) لفظ لوث در روايات نيست، و آن چه از روايات فهميده مىشود، آن است كه امارات اصل قتل شخص باشد كه موجب ظن به استناد قتل به او بشود، و حجيت نداشته است.
ولوث در خصوصيات كه مورد قسامه باشد نداريم.
ب) فصل خصومت يا با بينه بايد باشد يا با اقرار، نهايت چنانچه قاتل اقرار به قتل خطايى بنمايد ديه بر خودش ثابت مىشود نه عاقله. والله العالم (تاريخ جواب استفتاء: 21 ربيع الثانى 1420)