استفتاءات قوه قضائيه (فارسي) - السيد محمد صادق الروحاني - الصفحة ١١٣
سؤال:
هر گاه زوجه از ايفاى وظايف زوجيت خوددارى نمايد ناشزه بوده و مستحق نفقه نخواهد بود، ليكن در صورتى كه شوهر از انجام وظايف زوجيت سر باز زند به گونه اى كه زوجه اش را معلقه قرار دهد بفرماييد:
الف) آيا مىتوان حكم به نشوز زوج كرد؟
ب) در صورت مثبت بودن پاسخ چه آثارى بر آن مترتب است؟
ج) آيا زوجه مىتواند در اين صورت از دادگاه تقاضاى طلاق نموده و دادگاه نيز بر اين اساس حكم به طلاق زوجه دهد؟
جواب:
(باسمه جلت اسمائه) در فرض سؤال مرد ناشز است، و حكم نشوز مرد عبارت از الزام حاكم شرع است او را به انجام وظائف، و در خصوص مورد امتناع از انفاق و عدم امكان انفاق حاكم از اموال او، حاكم شرع مىتواند طلاق دهد - بعد از مراجعه زن و درخواست طلاق.
و اما در مورد معلقه قرار دادن زوجه بعدم انجام وظيفه زناشوئى حتى بعد از چهار ماه، يا در مورد اشتهاء زن، و عدم تمكن از صبر در صورت مراجعه به حاكم و ثبوت نزد او - حاكم او را مىتواند تعزير كند، و او را مجبور كند به طلاق اگر امتناع از انجام عمل زناشوئى نمايد.
به عبارت ديگر او را مخير مىكند بين انجام وظيفه يا طلاق.
و اين طلاق اجبارى صحيح است.
و در صورت نبودن حاكم شرع عدول مؤمنين اين عمل را انجام مىدهند.
(تاريخ جواب استفتاء: 3 ربيع الاول 1420)
(١١٣)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 ... » »»