545 س - اگر انسان مىداند كه پا گذاشتن روى احرامى ديگران موجب اذيت و عدم رضايت او مىگردد، آيا اين عدم رضايت او به طواف ضرر ندارد؟
ج - به طواف ضرر نمىزند، ولى نبايد موجب اذيت ديگران را فراهم آورد.
546 س - اگر در حال طواف يا سعى، انسان مقدارى غافل شود، مثلا در مقدارى از يك شوط يا در مقدارى از هر يك از اشواط فكرش متوجه موضوعات ديگر شود و از سعى يا طواف غافل شود، همان طورى كه در نماز هم اتفاق مىافتد چه صورت دارد؟
ج - حضور قلب در طواف و نماز آن لازم است، و شرط قبول و كمال است، ولى غفلت در آن احيانا موجب بطلان نيست، در صورتى كه اصل طواف را با توجه و شرايط شروع كرده باشد، و اگر از او سؤال شود كه چكار مىكنى بگويد طواف مىكنم، و همين طور در سعى.
547 س - شخصى در اثناء طواف بر اثر فشار جمعيت چند گام به جلو رانده شده است. پس از آن به جاى اين كه همان مقدار را جبران كند، شوط ديگرى آورده، كه مجموعا هفت شوط تمام و يك شوط ناقص مىشود، آيا اين طواف صحيح است؟
ج - طواف او اشكال دارد و بايد آن را اعاده كند.