استمتاعات باو ضرر ندارد وهم چنين وطى بملك يا بتحليل در عده ديگرى موجب حرمت حرمت ابديه نيست پس اگر كنيزى مزوجه كسى باشد وشوهرش بميرد يا طلاقش دهد پيش از انقضاء عده‌اش هر چند بر مالك حرامست باو وطى كند يا استمتاع نمايد يا براى ديگرى تحليل كند لكن اگر وطيش كند يا تحليل نمايد وبا او وطى نمايد موجب حرمت ابديه نميشود اگر چه بداند در عده است وبداند وطى در عده ديگرى بر او حرام است (مسئلة 1) وطى كردن زنيكه در عده ديگرى است بشبهه بدون عقد يا بزنا موجب حرمت ابديه نيست مگر در عده رجعيه وهم چنين وطى بعقد فاسد كه ار كان آن ناتمام باشد و هر گاه اركان عقد تمام باشد وفساد عقد محض تعبد شرعي باشد مثل آنكه خواهر زوجه يا مادر يا دختر او را در عده براى خود عقد كند آيا موجب حرمت ابديه است يا نه اشكال است واحوط در صورت علم بحكم وموضوع اجتناب است هر چند باو دخول نكند وهم چنين در صورت جهل بشرط دخول (مسئلة 2) اگر ولى طفل يا مجنون زني را كه در عده ديگرى باشد با علم بحكم وموضوع براى مولى عليه عقد كند موجب حرمت ابديه نميشود وهم چنين اگر وكيل چنين زن را با علم بحكم وموضوع براى موكل عقد كند وموكل تعيين زوجه نكرده باشد موجب حرمت ابديه نميشود بخلاف آنكه او را وكيل كرده باشد در تزويج زن معينى كه در عده باشد كه ظاهر اين است كه با علم موكل بحكم وموضوع موجب حرمت ابديه باشد (مسئلة 3) تزويج زنيكه در عده خود او باشد بي اشكال جايز است چه در عده طلاق يا عده وطى بشبهه يا عده متعه يا عده فسخ بعيوب وعقدش صحيح است مگر در چند مورد " اول " تزويج در عده رجعيه كه عقدش باطل است " دويم " تزويج در عده طلاق سيم كه محتاج بمحلل است كه عقدش باطل بلكه حرام است ولى موجب حرمت ابديه نميشود " سيم " در عده طلاق نهم زيرا كه بطلاق بر او حرام ابدى ميشود " چهارم " در عده وطى بشبهه با زوجه ديگرى كه بسبب آنكه شوهر دار است حرام است نه بسبب عقد در عده " پنجم " تزويج در عده وطى بشبهه بازنيكه در عده ديگرى باشد در صورتيكه بآن وطى حامله شود ونگوئيم بتداخل عده وطى باعده طلاق پس عده وطى بشبهه را بسبب حمل بايد مقدم بدارد وبعد از وضع حمل عده سابق را تمام كند وجايز نيست كه در عده خود او را تزويج كند واگر تزويج كرد در آنحال باطل است هر چند جاهل باشد ولكن مشكل است كه موجب حرمت ابديه شود