بسم الله الرحمن الرحيم كتاب المزارعه والمساقات بدان كه از اخبار مستفيضه رجحان زراعت مستفاد مىشود واز حضرت صادق ع منقول است كه زراعت كيمياى اكبر است وخدا روزى پيغمبران خود را در زرع وبستان قرار داده وزارعين گنج هاى خدا مىباشند در زمين وكارى محبوب تر نيست نزد خدا از زراعت وپيغمبرى را نفرستاده مگر آنكه زارع بوده بجز حضرت ادريس ع كه خياط بوده وزراعت كنندگان گنج هاى خلق مىباشند ومقام آنها روز قيامت بهتر ومنزلت آنها بيشتر از ساير خلق خواهد بود ولقب زارع در قيامت مبارك است واز حضرت رسول صلى الله عليه وآله سؤال كردند كه بهترين اعمال كدام است فرمود زراعت كه صاحب آن بكارد واصلاحش كند وروز چيدن زكوة آن را بدهد وشخصى بحضرت صادق عليه السلام عرض كرد شنيده ام قومى مىگويند مزارعه مكروه است فرمود زراعت كنيد بخدا قسم مردم عملى ندارند كه حلال تر وپاكيزه تر از زراعت باشد واز اين خبر مستفاد مىشود كه زراعت اعم از آن است كه كسى خودش مباشرت كند يا ديگرى را وادارد كه زراعت كنند " ومزارعه " معامله ايست مابين صاحب زمين وبين فلاح كه در مدت معين در آن چيزى بكارد وحاصل آن را با يكديگر قسمت كنند ومساقات معامله ايست بين صاحب درخت وبين ديگرى كه آن را آب دهد در مدت معين وميوه آن را با يكديگر قسمت كنند پس در آن دو باب است (باب اول در مزارعه) ودر آن سه فصل است (فصل اول) در شرايط مزارعه وان چند چيزست " اول " ايجاب وقبول وكافى است هر لفظى كه بر آن دلالت داشته باشد هر چند بلفظ مجاز باشد با قرينه اراده آنمعنى وگفتن