نجس شود پاك مىشود به اين طريق كه آب از بالا بر اطراف آن بريزند تا به پائين رود و سه مرتبه شستن لازم نيست چونكه او از ظروف نيست پس كفايت مىكند يك دفعه شستن هر گاه نجاست آن غير از بول باشد و دو مرتبه هر گاه بول بوده باشد و بهتر آن است كه در ته تنور گودى بكنند كه غساله در آن جمع شود و بعد آن را با گل پاك پر كنند (مسألة 26) زمين نجس هر گاه سخت وصلب باشد يا به سنگ و آجر مفروش باشد پاك مىشود باجراء آب قليل بر آن لكن آن محلى كه آب غساله در آن جمع شده نجس است و اگر خواسته باشند كه همه اطاق يا ايوان مثلا طاهر شود پس اگر ممكن است بيرون كردن آب غساله به اين نحو كه سوراخى داشته باشد از براى بيرون كردن غساله پس اشكالى ندارد و الا گودى در آن بكنند كه آب غساله در آن جمع شود بعد آن را با گل پاك پر كنند چنانچه در تنور ذكر شد و اگر زمين سست باشد بطورى كه ممكن نباشد آب بر آن جارى شود پاك نخواهد شد مگر به ريختن كر بر آن يا باريدن باران يا بتافتن آفتاب بر آن بلى اگر زمين ريگ باشد ممكن است تطهير ظاهر آن به ريختن آب بر آن و فرو رفتن آن در اعماق آن پس باقى مىماند باطن به نجاست بسبب آب غساله و اگر چه خالى از اشكال نيست از جهت احتمال عدم صدق انفصال غساله (مسألة 27) جامه كه به خون رنگين شده پاك نمىشود مادامى كه آب سرخ از آن بيرون مىآيد بلى هر گاه آب سرخ از او بيرون نيايد پاك مىشود به فرو بردن در كر يا شستن باب قليل به خلاف آنكه اگر به نيل نجس رنگ شود زيرا كه اگر در آب كثير او را داخل كردى و آب به وصف اطلاق در آن نفوذ كرد پاك مىشود و اگر چه بعد از فشار دادن مضاف يا رنگين شود چنانچه گذشت (مسألة 28) در جائى كه تعدد معتبر است لازم نيست توالى ما بين غسلتين يا غسلات پس هر گاه يك دفعه آن را امروز بشويد و دفعه ديگر را در روز ديگر كفايت مىكند بلى در فشار معتبر است فوريت بعد از ريختن آب بر چيز نجس (مسألة 29) غسله كه زايل كننده عين است به نحوى كه باقى نماند بعد از آن چيزى از عين حساب مىشود از غسلات در جائى كه معتبر است در آن تعدد پس يك دفعه حساب مىشود به خلاف آنكه بعد از آن غسله چيزى از اجزاء عين باقى بماند كه در آن حال حساب نمىشود و بنا بر اين پس اگر زايل كرد عين را باب مطلق در جائى كه واجب است در آن شستن دو مرتبه كفايت مىكند شستن آن يك دفعه ديگر و اگر ازاله كرد عين را باب مضاف واجب است بعد از آن دو مرتبه ديگر شستن (مسألة 30) كفش