بلند كند وبر كف پا بنشيند ومكروه است جلوس بطور اقعاء كه بسينه قدمين تكيه كند وبروى پاشنه پاها بنشيند يا انكه مثل نشستن سگ بر اليتين بنشيند وساقهاى خود را بلند كند (مسألة 5) هر گاه نذر كند كه نافله بجا اورد جايز است نشسته بعمل اورد واگر نذر كند كه نافله را نشسته بعمل اورد ظاهر ان است كه منعقد باشد زيرا كه رجحان قيام در نماز منافى رجحان نماز نشسته نيست نهايت انكه ثواب ان كمتر باشد لكن انعقاد خالى از اشكال نيست (مسألة 6) تمام نوافل دو ركعتى است كه جايز نيست زياد شود يا كم شود مگر نماز اعرابى ونماز وتر (مسألة 7) مختص است نوافل بچند حكم (اول) جواز جلوس در ان اختيارا وجواز بجا اوردن ان در حال راه رفتن چنانچه گذشت (دويم) عدم وجوب سوره در ان مگر در بعض نمازهاى مخصوصه بكيفيات مخصوصه (سيم) جواز اكتفاء ببعض سوره در ان (چهارم) جواز قرائت زياده از يك سوره بدون اشكال (پنجم) جواز قرائت سوره هاى سجده در ان (ششم) جواز عدول از هر سوره به سوره ديگر مطلقا (هفتم) باطل نشدن ان بزيادى ركن در ان سهوا (هشتم) باطل نشدن ان بشك در عدد ركعات بلكه مخير است در ان بين اقل واكثر (نهم) واجب نشدن سجده سهو وقضاء سجده وتشهد فراموش شده ونماز احتياط در ان (دهم) انكه بدون اشكال نماز نافله در جوف كعبه يا سطح ان جايز است (يازدهم) عدم جواز جماعت در نافله مگر در نماز طلب باران ونماز غدير بنابر قولى (دوازدهم) جواز قطع ان اختيارا (سيزدهم) نوافل در خانه افضل است از مسجد مگر نمازيكه مختص مسجد باشد بنابر مشهور هر چند در اطلاق اين حكم اشكال است (باب چهاردهم در نماز مسافر) بدان كه اشكالى نيست در وجوب قصر بر مسافر با اجتماع شرايطى كه ذكر مىشود بسقوط ركعت سيم وچهارم از نماز چهار ركعتى ودر نماز صبح ومغرب قصر نيست وشروط قصر چند چيز است (اول) طى مسافت كه هشت فرسخ باشد اعم از انكه رفتن تنها يا برگشتن تنها باشد يا رفتن وبرگشتن با هم هشت فرسخ يا زيادتر باشد در صورتيكه رفتن چهار فرسخ يا زيادتر باشد بلكه مطلقا بنابر اقوى هر چند رفتن يك فرسخ وبرگشتن هفت فرسخ باشد اگر چه احوط در صورتيكه رفتن كمتر از چهار فرسخ باشد با انكه با برگشتن هشت فرسخ كمتر نباشد جمع بين قصر واتمام است ومعتبر نيست