در نماز جعفر وان را نماز تسبيح ونماز حبوة نيز گويند واين نماز سنت موكد ومشهور بين عامه وخاصه است واخبار در ان متواتر است ابو بصير از جناب صادق عليه السلام روايت كند كه حضرت رسول ص بجناب جعفر رضى الله عنه فرمود ايا بتو نبخشم ايا عطيه بتو ندهم ايا حبوة بجنابت ندهم پس حضرت جعفر ع عرض كرد بلى يا رسول الله ص حضرت صادق ع فرمود كه مردم گمان كردند كه طلا ونقره باو عطا مىفرمايد پس متوجه شدند كه عطاى ان بزرگوار را بدانند پس حضرت رسول ص فرمود بجعفر كه من بجناب تو عطا كنم چيزى را كه اگر هر روز بعمل اورى بهتر باشد براى تو از دنيا وانچه در ان است واگر هر دو روز يك مرتبه بجا اورى گناهان كه ميان ان دو نماز كرده خدا بيامرزد يا هر جمعه يا هر ماه يا هر سال يك مرتبه بجا اورى گناهان ما بين ان دو نماز را بيامرزد ودر روايت ديگر وارد است كه حضرت رسول ص فرمود ايا بتو نبخشم ايا عطائى بتو نكنم يا حبوة بتو ندهم ايا تعليم نكنم تو را نمازيكه اگر بجا اورى واز جهاد فرار كرده باشى وگناهان تو بقدر ريگ بيابان عالج وكف درياها باشد خداوند از تو درگذرد عرض كرد بلى يا رسول الله وظاهر ان است كه انحضرت اين نماز را روز قدوم جعفر از سفر حبشه كه با روز فتح خيبر مطابق بود باو عطا فرموده باشد كه حضرت فرمود ندانم كه بكدام يك بيشتر خوشنود باشم بقدوم جعفر يا بفتح خيبر ودر انحال جعفر وارد شد حضرت رسول ص برخواست وميان چشمان او را بوسيد وبعد از ان اين عطيه باو عطا فرمود واين نماز چهار ركعت است بدو سلام در هر ركعتى حمد وسوره بخواند بعد از ان پانزده مرتبه بگويد سبحان الله والحمد لله ولا اله الا الله والله اكبر در هر كدام از ركوع وسر برداشتن از ان ودر سجده اولى وسر برداشتن از ان وسجده دويم وسر برداشتن از ان تسبيحات ده مرتبه بگويد كه عدد تسبيحات در هر ركعتى هفتاد وپنج مرتبه ودر مجموع نماز سيصد مرتبه مىشود (مسألة 1) اين نماز را در هر وقت از روز يا شب جايز است بعمل اورد چه در حضر چه در سفر وافضل اوقات ان روز جمعه است وقتيكه افتاب بلند شده باشد ودر شب نيمه شعبان سنت موكد است (مسألة 2) سوره مخصوصه در اين نماز معتبر نيست لكن افضل آنست كه در ركعت اول اذا زلزلت ودر دويم والعاديات ودر سيم اذا جاء نصر الله ودر چهارم قل هو الله بخواند (مسألة 3) هر گاه مستعجل باشد جايز است تسبيحات را بعد از نماز بجا اورد چنانچه اگر حاجت ضرورى دارد جايز