بر خداى عز وجل انكه از جاى خود حركت نكند تا حاجت او روا شود (فصل نهم) بدان كه نمازهاى مندوبه بسيار وانها چند قسم است (قسم اول) نوافل فرائض يوميه ومجموع انها بيست وسه ركعت است بناء بر انكه دو ركعت وتيره عشا را يك ركعت حساب كنيم (قسم دويم) نوافل شب كه يازده ركعت است (قسم سيم) نمازهائيكه در اوقات مخصوصه مستحب است مثل نوافل شهر رمضان ونوافل رجب وشعبان ونحو انها ومثل نماز غدير وغفيله ووصيت وامثال انها (قسم چهارم) نمازهائيكه براى اسباب خاصه مندوب است مثل نماز زيارت وتحية مسجد ونماز شكر ونحو انها (قسم پنجم) نمازهائيكه براى غايات خاصه مستحب است مثل نماز طلب باران ونماز طلب حاجات ونماز كشف مهمات ونماز طلب رزق ونماز طلب فهم وخوبى ذهن ونحو انها (قسم ششم) نمازهائيكه بدون سببى وغايتى ووقتى مستحب است مثل نماز جعفر ونماز حضرت رسول ص ونماز حضرت امير المؤمنين ع ونماز فاطمه ع ونماز ساير ائمه عليهم السلام (قسم هفتم) نوافل مبتدئه كه هر وقتى كه گنجايش دو ركعت نماز داشته باشد سنت است بجا اورد وبعض اقسام مذكوره بلكه اغلب انها كيفيات مخصوصه دارد كه در محل خود مذكور است (فصل دهم) در بعض احكام نمازهاى مندوبه بدان كه در حال اختيار جايز است نمازهاى مستحبى را نشسته يا در حال راه رفتن يا سواره در محمل يا كشتى بجا اورد لكن ايستاده افضل است حتى در نماز وتيره هر چند احوط جلوس در ان است وايا جايز است در حال اختيار خوابيده در حال استلقاء يا اضطجاع بجا اورد يا نه اشكال است (مسألة 1) در نوافل جايز است يك ركعت آن را ايستاده وركعت ديگر را نشسته بعمل اورد بلكه جايز است بعض ركعت را ايستاده وبعض آن را نشسته بجا اورد (مسألة 2) نافله را اگر نشسته بجا اورد مستحب است هر دو ركعت آن را يك ركعت حساب كند مثلا نافله صبح كه دو ركعت است هر گاه نشسته بجا مىاورد چهار ركعت بكند بدو سلام وهم چنين باقى نوافل (مسألة 3) هر گاه نماز نشسته كرد ويك ايه يا دو ايه از سوره باقى مانده برخواست وركعت را تمام كرد واز قيام بركوع رفت نماز ايستاده محسوب است ومحتاج نيست بانكه دو ركعت را يكى حساب كند (مسألة 4) در نماز نشسته فرقى بين كيفيات جلوس نيست ومخير است در انواع نشستن هر چند بدراز كردن پاها باشد بلى بهتر ان است در حال قرائت چهار زانو بنشيند ودر وقت ركوع رانها وساقهاى خود را