قرائت مالك يا ملك يوم الدين وجايز است در صراط قرائت بسين كه بگويد الصراط المستقيم صراط الذين (مسألة 57) در كفوا بكي از چهار قرائت جايز است بضم فاء با همزه وبسكون فاء باهمزه وبضم فاء با واو وبسكون فاء با واو اگر چه احوط ترك اخير است (مسألة 58) اگر اعراب وبناء يا بعض حروف كلمه را نداند كه مثلا صاد است يا سين يا ذال است يا زاء يا غين است يا قاف يا طاء است يا تاء ونحو انها بايد تعلم كند وجايز نيست در نماز كه ان كلمه را دو مرتبه بگويد يك دفعه با سين ويك دفعه با صاد مثلا زيرا كه يكى از اندو غير قرآن است وتكلم بان مبطل نماز است (مسألة 59) هر گاه اعتقاد كند كه اعراب يا بناء كلمه فلان طور است يا انكه مخرج فلان حرف كيفيت كذائي است ومدتى بهمان نحو نماز كند بعد ظاهر شود كه غلط بوده احوط اعاده يا قضاء ان است اگر چه اقوى عدم وجوب ان است مطلب دويم در احكام ركعت سيم مغرب وسيم وچهارم از ظهر وعصرو عشاء بدان كه مخير است در انها بين خواندن حمد تنها يا تسبيحات اربعه وان گفتن سبحان الله والحمد لله ولا اله الا الله والله اكبر است واقوى كفايت يك مرتبه گفتن ان است ولكن احوط سه مرتبه است وبهتر ان است كه بعد از ان استغفار نيز بگويد ولو بگويد اللهم اغفرلى وكسيكه عاجز است از گفتن تسبيحات ولكن حمد را مىتواند متعين است بر او خواندن حمد واگر از ان نيز عاجز است هر مقدار ى از تسبيحات مىتواند بگويد واگر هيچ چيز از ان نتواند كفايت مىكند ذكر خدا هر چه باشد (مسألة 1) هر گاه حمد را در ركعت اول ودويم فراموش كرده احوط اختيار حمد است در بركعت سيم وچهارم اگر چه اقوى بقاء تخيير است بين حمد وتسبيحات (مسألة 2) اقوى آنست كه تسبيحات در اخيرتين افضل از قرائت حمد است چه براى منفرد چه امام وچه ماموم (مسألة 3) جايز است كه در يكي از دو ركعت اخيره قرائت حمد را اختيار كند ودر ديگرى تسبيحات (مسألة 4) در دو ركعت اخيره حمد يا تسبيحات را بايد اهسته بخواند بلى اقوى استحباب جهر ببسم الله الرحمن الرحيم حمد است اگر چه احوط اخفات ان است نيز (مسألة 5) اگر حمد يا تسبيحات را عمدا بلند بخواند نماز باطل مىشود واگر بسهو يا نسيان يا جهل بلند بخواند صحيح ومجزيست واعاده ان لازم نيست اگر چه قبل از ركوع متذكر شود (مسألة 6) هر گاه از اول نماز عازم بود كه در اخيرتين حمد بخواند جايز است عدول بتسبيحات وهم چنين عكس ان بلكه در اثناء احدهما عدول بديگرى