يا نه يا انكه مكان انها متحد است يا متعدد يا انكه نماز جماعت ادائي است يا قضائي يا انكه در نماز جماعت اذان واقامه گفته اند يا نه كه در تمام صور احوط آنست كه اذان واقامه را بگويد بلى در صورتيكه شك در صحت نماز جماعت داشته باشد بنابر صحت آن گذارد سيم از موارد سقوط اذان واقامه صورتيست كه اذان واقامه ديگرى را بشنود كه ساقط مىشود از او بطريق رخصت كه جايز است اكتفاء نمايد بانچه شنيده چه كسيكه اذان واقامه گفته امام جماعت باشد يا ماموم يا منفرد وچه شنونده امام جماعت باشد يا ماموم يا منفرد بشرط انكه تمام فصول آن را شنيده باشد وهر گاه گوينده فصلى از آن را ترك كرده باشد جايز است براى شنونده كه خصوص آن فصل را بگويد واكتفاء بان نمايد وهم چنين هر گاه بعض از فصول آن را نشنيده باشد كه جايز است آنچه نشنيده خودش بگويد واكتفاء بان كند بشرط انكه وقتى بگويد كه ترتيب ما بين فصول اذان واقامه حاصل شود وهر گاه بكي از اذان واقامه را بشنود وديگرى را نشنود آن را كه نشنيده خودش بگويد وظاهر اين است كه در صورتيكه اقامه را شنيده باشد وبعد از آن خودش اذان بگويد باقامه كه شنيده اكتفاء نتوان كرد زيرا كه ترتيب بين اذان واقامه از او فوت شده چهارم هر گاه اذان واقامه غير را حكايت كرده باشد جايز است اكتفاء بهمان نمايد در نماز خود (مسألة 4) مستحب است حكايت كند اذان غير را وقت شنيدن آن چه اذان اعلامي باشد يا اذان نماز جماعت يا فرادى چه اذان بوجه مستحب بعمل امده باشد يا بوجه مكروه بلى اگر بوجه حرام بعمل امده باشد مثل انكه بصوت غناء گفته باشند ونحو آن حكايت آن مستحب نيست ومراد بحكايت آن است كه فصول آن را چون بشنود بدون فاصله معتد به مثل آن را بگويد وهم چنين مستحب است حكايت اقامه وسزاوار است وقتيكه اقامه گوينده قدقامت الصلوة بگويد شنونده بگويد اللهم اقمها وادمها واجعلنى من خير صالحى اهلها وبهتر آنست كه حيعلات را شنونده بدل كند بحولقه بانكه بگويد لاحول ولاقوة الا بالله (مسألة 5) حكايت اذان در نماز نيز جايز است ولكن اقوى لزوم تبديل حيعلات آن است بحولقه (مسألة 6) در سقوط اذان واقامه بسبب شنيدن معتبر است فصل طويل مابين آن ونماز نشود (مسألة 7) ظاهر آن است كه در سقوط اذان واقامه فرق نباشد مابين سماع كه صدا بگوش او رسيده باشد يا استماع كه اختيارا گوش داده باشد (مسألة 8) قدر متيقن از سقوط شنيدن اذانى است كه متعلق بنماز باشد پس اكتفاء نكند بشنيدن اذانى كه