واقامه را بعربى صحيح اداء نمايند پس ترجمه آن يا با تبديل حرفى بحرف ديگر كافى نيست ششم دخول وقت نماز پس اگر قبل از وقت اذان واقامه بگويد اگر چه از روى غير عمد باشد اكتفاء بان نكند اگر چه در بين آن وقت داخل شده باشد بلي بعيد نيست جواز تقديم اذان اعلامي پيش از فجر اگر چه احوط اعاده آن است بعد از طلوع فجر هفتم طهارت از حدث كه در اقامه معتبر است بنابر احوط بلكه خالى از قوت نيست بخلاف اذان كه در صحت آن طهارت شرط نيست (مسألة 1) اگر بعد از دخول در اقامه شك كند كه اذان را گفته يا نه اعتناء نكند وبنا را بر آن گذارد كه گفته است وهم چنين هر گاه شك كند در فصلي از انها بعد از دخول در فصل بعد واگر شك كند در فصل پيش قبل از دخول در فصل بعد بايد مشكوك را بياورد (فصل سيم) در مستحبات اذان واقامه وان چند چيز است اول رو بقبله بودن دويم قيام سيم طهارت از حدث در اذان واما اقامه پس گذشت كه طهارت در آن معتبر است بنابر احوط بلكه خالي از قوت نيست بلكه احوط اعتبار استقبال وقيام است نيز در اقامه اگر چه اقوى استحباب آن است چهارم تكلم نكردن در اثناء انها بلكه در اقامه بعد از گفتن قد قامت الصلوة تكلم كردن مكروه است بر اقامه گوينده وبر ديگران در نماز جماعت مگر بكلامى كه متعلق بنماز باشد مثل تقدم امام وتسويه صفوف وامثال آن بلكه اعاده آن در اين صورت نيز مستحب است پنجم استقرار در اقامه ششم وقف نمودن باواخر فصول اذان واقامه وتاني در اذان وپى در پى گفتن اقامه بطورى كه منافى وقف نشود هفتم الف وهاء لفظ جلاله كه در اواخر فصول آن است فصيح بگويد هشتم گذاردن انگشتان در گوشها در اذان نهم بلند گفتن وكشاندن صدا در اذان بلكه در اقامه نيز بلند گفتن مستحب است ولى صداى خود را در اقامه كمتر از اذان بلند كند دهم فاصله گذارد بين اذان واقامه بدو ركعت نماز يا ببرداشتن قدمى يا بنشستن يا بسجده يا ذكر يا دعا يا سكوت بلكه يا بتكلم در غير نماز صبح بلكه دور نيست كراهت تكلم ما بين انها در نماز صبح (مسألة 1) اگر براى فاصله اختيار سجده كند مستحب است در سجده بگويد رب سجدت لك خاضعا خاشعا يا بگويد لا اله الا انت سجدت لك خاضعا خاشعا وهر گاه اختيار نشستن كند سنت است بگويد اللهم اجعل قلبى بارا ورزقى دارا وعملى سارا واجعل لى عند قبر نبيك قرارا ومستقرا وهر گاه اختيار گام برداشتن نمايد بگويد