منقول است كسيكه برود بسوى مسجدى از مساجد خدا بهر قدمي كه بر مىدارد براى او ده حسنه نوشته مىشود وده گناه از او محو مىشود وده درجه براى او بلند مىشود تا برگردد بمنزل خود (مسألة 10) مستحب است ساختن مسجد وثواب عظيم دارد واز حضرت رسوا (ص) منقول است كسيكه بنا كند مسجدى را در دنيا خدا عوض دهد او را بهر وجبى از آن شهرى بقدر سير چهل مزار سال از طلا ونقره ولؤلؤ وزبردجد واز حضرت صادق (ع) منقول است كسيكه بنا كند مسجدى را خدا بنا كند براى او خانه در بهشت (مسألة 11) كسيكه مسجدى بنا نموده احوط آنست كه صيغه وقف آن را بخواند باين كه بگويد وقفته قربة الى الله وانرا بقصد قربت براى مسجد بودن وقف كند لكن اقوى كفايت ساختن آن است بقصد مسجد بودن يا انكه كسى يك نماز باذن بانى در آن بخواند پس احكام مسجد بران جارى مىشود اگر چه صيغه وقفيت آن را نخوانده باشند (مسألة 12) ظاهر اين است كه جايز باشد زمين تنهاى آن را مسجد قرار دهد وبنيان وسطح آن خارج باشد چنانچه جايز است فقط سطح آن را مسجد قرار دهد يا انكه بعض غرفات يا اطاق هاى آن را از مسجد بودن خارچ كند پس حكم تابع قرار داد واقف است چنانچه جايز است بنا كردن مسجد براى عموم مسلمين يا براى خصوص طايفه از انها على الاقوى (مسألة 13) هر گاه مسجدى مشرف بخرابى باشد سنت است كه آن را تعمير نمايند واگر مرمت آن فائده نداشته باشد جايز است خراب كنند وانرا سرلو بسازند بلكه هر گاه محكم باشد نيز اقوى جواز خراب كردن آن است بقصد بزرگ كردن آن براى احتياج مردم (فصل چهارم) در بعض احكام مسجد ودر آن چند امر است اول حرام است زينت كردن مسجد را بطلا بلكه احوط آنست كه نقش نكنند آن را بصورتها دويم جايز نيست فروختن مسجد وفروختن الات آن اگر چه خراب شود واثار مسجديت آن باقى نمانده باشد وجايز نيست مسجد را در ملك خود داخل كند يا داخل طريق نمايد وبمجرد خراب شدن از مسجد بودن بيرون نمىرود ابدا وحرمت نجس كردن آن ووجوب احترام آن باقى است والات آن را بايد صرف خود همان مسجد نمايند وهر گاه باني براى تعمير آن پيدا نشود صرف مسجد ديگر نمايند بلي هر گاه بآلات باقى مانده آن بهيچ وجه نتوان در مسجدى منتفع شد جايز است آن را بفروشند وعوض آن را صرف همان مسجد يا مسجد ديگرى نمايند سيم حرام است نجس كردن مسجد واگر نجس شد واجب است فورا نجاست آن را