2 - الفصل في الملل والأهواء والنحل (تاليف ابن حزم) عبارتهائى كه در زير مىخوانيد برخى از ناسزاها و نسبتهاى نارواى ابن حزم به شيعه است:
1 - شيعيان، مسلمان نيستند ". (20) 2 - " شيعيان معتقدند آيات بسيارى از قرآن كاسته شده و آيات بسيارى به قرآن اضافه گرديده است ". (21) 3 - " اماميه ازدواج دائم به 9 زن را جائز مىدانند ". (22) 4 - " جمهور متكلمين شيعه مانند هشام بن حكم قائلند به اينكه علم خدا حادث است و اين كفر است. هشام مىگويد خدا هفت وجب است به وجبهاى خود خدا. داود جوازى كه از بزرگان متكلمين شيعه مىباشد مىگويد خدا مانند انسان گوشت و خون دارد " (23) ....
در هيچ يك از كتب مخطوط ومطبوع شيعه - چه كتابهائى كه قبل از زمان ابن حزم نوشته شده و چه بعد او - كلمه‌اى از اين ياوه‌ها ديده نمىشود. نويسنده اراجيف فوق كسى است كه در كتاب المحلى به امام حسن (ع) حمله مىكند و مىگويد:
حسن بن على (ع) حق كشتن ابن ملجم را - تحت عنوان قصاص خون على (ع) - نداشته، به دليل اينكه ابن ملجم اجتهاد كرده بود كه بايد على (ع) را كشت. ابن حزم مىگويد: اگر ابن ملجم در اجتهاد خود اشتباه كرده باشد نزد خدا يك اجر دارد و اگر اشتباه نكرده باشد دو اجر. (24) با يك بررسى دقيق مىبينيم اكثر تهمتهائى كه به شيعه زده شده ناشى از دشمنى با على عليه السلام بوده و شيعيان - همانند پيشوايان مظلوم خود - پيوسته قربانيان اين كينه توزى گرديده‌اند.
* (هامش) * (20) الفصل ج 4 / 181.
(21) الفصل ج 4 / 182.
(22) همان مأخذ.
(23) همان مأخذ.
(24) رجوع بفرماييد به المحلى ج 10 / 484، الفصل ج 4 / 161. (*)