تشيع در تسنن (فارسي) - السيد محمد رضا مدرسي - الصفحة ٩٠
امام على النقى الهادى (عليه السلام) كافى با مرآة العقول، ج 3، ص 383 " اسماعيل بن مهران " مى گويد:
در دفعهء اول از دو دفعه خروج امام جواد (عليه السلام) از مدينه به بغداد، به ايشان عرض كردم: قربانت گردم، از اين راه بر تو مى ترسم، بعد از تو امام كيست؟ خندان به طرف من نگاه كرد و فرمود: امسال، غيبت و نبودن آن طور كه گمان كردى، نيست. اما دفعهء دوم كه حضرت را به سوى " معتصم " مى بردند، گفتم: قربانت گردم، تو مى روى، بعد از تو امامت با كيست؟
حضرت گريه كرد تا اين كه محاسنش تر شد.
ثم التفت إلى فقال: عند هذه يخاف على، ألامر من بعدى إلى ابنى على، سپس به من التفات كرد و فرمود: اين دفعه جان من در خطر است.
امامت بعد از من با پسرم على (امام هادى) است.
امام حسن العسگرى (عليه السلام) كافى با مرآة العقول، ج 6، ص 205 امام جواد (عليه السلام) قضيه اى را نقل مى كنند كه حضرت خضر در مقابل حضرت على (عليه السلام) شهادت به وحدانيت خداوند و رسالت پيامبر (صلى الله عليه وآله) و امامت يكايك ائمه مى دهد، تا آنجا كه مى گويد:
وأشهد على الحسن بن على بانه القائم بأمر على بن محمد، شهادت مى دهم كه حسن بن على قائم به امر حضرت هادى، على بن محمد است و امام بعد از او مى باشد.
(٩٠)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 85 86 87 88 89 90 91 92 93 95 97 ... » »»