اولا، چنان كه از روايات متعدد استفاده مى شود، آن قسمت از آيه شريفه كه مى فرمايد: * (إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا) * به طور مستقل نازل شده است و آنگاه بعد از نزول، از حيث ترتيب به اين صورت قرار داده شده است.
ثانيا، تغيير خطاب از جمع مؤنث (1) به جمع مذكر، (2) دليل روشنى براى تعدد مخاطب است، به ويژه با توجه به آن كه سپس دوباره به صورت جمع مؤنث خطاب (3) مى شود.
اگر گفته شود: تبدل ضمير به خاطر آن است كه غير از ازواج پيامبر (صلى الله عليه وآله)، ديگران را نيز شامل شود.
در پاسخ گفته مى شود: پس بايد حداقل اين سياق تا آخر ادامه يابد، در حالى كه چنين نيست. پس معلوم مى شود آيه شريفه ويژگى و خصوصيتى را براى عده اى معين بيان مى كند كه آن عده در ضمن روايات و سنت نبى اكرم (صلى الله عليه وآله) مشخص شده اند.
همچنين از اين تغيير سياق و به كار بردن لفظ حصر " إنما " فهميده مى شود كه اراده ء خداوند در اينجا اراده ء تكوينى است و تخلف ناپذير مى باشد، چنان كه معنى حقيقى اراده نيز همين است، زيرا اگر تأكيد خواست تشريعى بود، علاوه بر آن كه خلاف ظاهر است، از نظر سياق كلام، مستهجن بود كه اهل بيت را با حرف حصر تخصيص به ذكر دهد، چرا كه زنان پيامبر در خصيصهء خواست تشريعى مؤكد شريكند، بلكه در ابتداى آيه كريمه، آنان مورد خطاب هستند.