راوى مى گويد: گريه اى به زيادى گريهء آن روز نديده ام، هر كس كه در مسجد بود گريهء فراوانى كرد (1).
اين سخنان يادآور سخنان امام حسين ((عليه السلام)) در كربلا است.
به اين ظلم بزرگ - تحميل صلح - بر فرزند پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) بسنده نشد، و بعدا برخى از مورخين و سيره نويسان، اين واقعهء اسفبار را به سود معاويه تحريف كردند.
اما پس از صلح، بر ظلم نسبت به فرزند رسول خدا ((صلى الله عليه وآله و سلم)) حسن مجتبى ((عليه السلام)) افزودند، زهرى مى گويد: معاويه به هيچ شرطى از شرائط صلح عمل نكرد (2) مرتب در صدد قتل امام حسن ((عليه السلام)) برآمدند، و حضرت را مكرر مسموم نمودند، چنان كه حاكم نيشابورى مى گويد: حسن بن على مكرر مسموم گرديد و هر بار كه مسموم مى شد بهبود مى يافت، تا آخرين مرتبه كه مسموم گرديد و به شهادت رسيد، سم جگر آن