شيعه اين ماجرا را رفع كردند بر خواجه على عالم و فقيه، بلمعالى امامى، و شمس الاسلام حسكا بو طالب بابويه، و سيد رئيس محمد كيسكى، و سيد امام مانكديم رضى، ايشان گفتند چون در اين اختيار بر شما تشنيع مىزنند به ترك اين تبرك كنيد، و اين اسامى كه سنت است (محمد وعلى و حسن و حسين) بر فرزندان نهيد، تا كسى را بر شما سخنى نباشد، تا به بركات گفت و فتوى آن پير دانشمند سنى اين طريقه زائل شد و منقطع گشت، و وزر و و بال آن به گردن خواجه مفتى و مصنف انتقالى بماند، تا چون اين احوال داند، ديگر بر شيعه به ترك اختيار اين اسامى تشنيع نزند، و تهمت ننهد، تا مأخوذ و مأتوم نباشد والحمد الله رب العالمين.
(٤١٦)