و در آخر اصل نسخه مشار إليها گفته (صفحه 14).
كمل كتاب عاصم بن حمد الحناط نسخه منصور بن الحسن الابى من اصل ابن الحسن محمد بن الحسن القمى ايده الله في ذى الحجة لليلتين مضتا منه سنة 374 اربع وسبعين وثلاثمائة يوم الاحد.
و در آخر اصل زيد نرسى (صحفه 58) ونوادر على بن اسباط (صفحه 132) و اصل درست بن ابى منصور (صفحه 169) بنظائر عبارات گذشته تصريح كرده است.
پس معلوم شد كه نام پدر او حسن ونام جد او حسين بوده است بنابر اين گاهى به پدر و گاهى به جد نسبت داده شده است اگر چه غالبا منسوب به جد است فراجع ان شئت.
دومين نفرى كه براى رى تاريخ نوشته است منتجب الدين است چنان كه به تفصيل در مقدمه كتاب ذكر كرديم.