(شيخ محمد قارى) يا (ملا محمد قارى) نيز معروف است. وى مؤلف كتاب (قاسميه) است كه آنرا به نام فرزند خود قاسم نگاشته، ودر ديباچه ء آن از استادان خود در قرائت مانند: حاج محمد حكيم زاده در بغداد، آقا سعيد اصفهاني در مسجد جامع كهنه اصفهان، حاج محمد نواده ء شاه طهماست، ميرابوالقاسم خراساني در شيراز، ملا على رضا قارى ابن ملا حيدر قارى شيرازى، نام برده است. ونيز كتاب ديگرى بنام (حمديه) در تجويد بنا به درخواست حاج محمد شفيع تبريزى وبنام شاه سليمان صفوي نگاشته است.
# ت: سده ء 11 ه‍. ق.
اين كتاب در سجاوندى قرآن وفهرست فرش است به ترتيب سوره ها كه به دستور شاه سليمان صفوي (م 1105 ه. ق) نگارش شده، وموارد وقف را مشخص نموده، ودر ديباچه ء آن چنين ياد كرده است: (.. ما اعتقده.. عبد الله محمد بن طيفور السجاوندى وأرتبه ترتيبا يسهل على المبتدى تناوله، وعلى المنتهى تداوله).
آغاز: بسمله، الحمد لله الذي أنزل على عبده الكتاب، وصلى الله على محمد الذي علمه البيان والتبيان، وعلى آله المطهرين من الرجس والعدوان، و بعد فيقول الفقير إلى الله الغنى محمد القاري ابن شمس الدين الكاظمي:
بأن الله تعالى لما من على ووفقني لعلم ما ألم من كتاب الله المجيد..
انجام:.. أم لهم شركاء (ج)، المدثر: أصحاب اليمين (ح)، في جنات (ح)، والله اعلم.
* نسخه:
1. الهيات - تهران (1 مج 829 د) نسخ سده ء 11 ه‍. ق، گ 2 پ - 131 ر، 14 سطري [ف:
الهيات 2 / 24] 539 س 2. ملك - تهران (183) نسخ سده ء 11 ه‍. ق، انجام افتاده، 103 گ [ف: ملك 1 / 713] 540 س 3. مركزي - تهران (7441) نسخ محمد صادق در روز پنجشنبه صفر 1259 ه‍. ق، 85 گ [ف: مركزي 16 / 537] 541 س 4. گلپايگانى - قم (103) نسخ؟، يادداشت تاريخ تولد (1309 تا 1311 ه‍. ق) در آن ديده مى شود، 93 گ، در پايان نسخه چند باب است به فارسي كه محتمل است الحاقى ويا مربوط به اصل كتاب باشد بدين شرح: (باب المقطوع والموصول. باب در همزه هاي به غير قياس. باب در كلماتي كه داراى الف مى باشند. باب الفات مرسوم به واو. باب الف وصل.
باب كلماتي كه همزه از آنها حذف شده) [ف: گلپايگانى 1 / 102، 103] 542 س