به وزارت ناصر رسيده بود به دربار خليفه عباسى راه يافت و به منصب نقيب الطالبين رسيد (1) در اين صورت شيخ منتجب الدين كتاب فهرست را پيش از 592 كه سال كشته شدن عز الدين يحيى باشد تأليف كرده است. وى از شيخ طبرسى وابو الفتوح رازى روايت مىكرده و بيش از هشتاد سال زيسته و امام رافعى شافعى دانشمند معروف قزوينى مؤلف كتاب التدوين في تاريخ قزوين از شاگردان او بوده و در 523 از او اجازه گرفته و سپس در 584 در رى اجازه روايت كتاب اربعين را از و گرفته و گويد استادش منتجب الدين در 504 ولادت يافته و بعد از 585 درگذشته است. ظاهرا منتجب الدين تاريخ بزرگى تأليف كرده است كه ناتمام مانده و در حال مسوده بوده و پاكنويس نشده و پس از مرگش از ميان رفته است. مؤلف روضات الجنات گويد بيشتر قرائت او در اصفهان از بزرگان علماى آن زمان مانند محمد بن حامد بن ابى القاسم الطويل القصاب و ابو محمد عبد الله بن على بن عبد الله مقرى ظاهرى وابو سعد محمد بن هيثم بن محمد وابو شكر محمد بن عبد الله مستوفى وابو الفتوح مبشر بن احمد بن محمود الصحاف وابو الحسن على بن احمد بن محمد لبادوابى وابو بكر محمد بن احمد بن عمر باغبان وابو الحسين محمد بن رجاء بن ابراهيم بن عمر بن يونس اصفهانى و ديگران بوده است و از علماى شيعه كسانى كه از او روايت كرده اند سيد أبو الحسين على بن قاسم بن رضا علوى حسينى و سيد مرتضى سعيد شرف الدين أبو الفضل محمد بن على بن محمد بن مطهر وسيد أبو تراب مرتضى بن داعى بن قاسم حسيني صاحب كتاب الملل والنحل (تبصرة العوام) و برادرش سيد أبو حرب مجتبى بن داعى وسيد أبو على شرف بن عبد المطلب بن جعفر حسينى افطسى اصفهانى و شيخ أبو المكارم هبة الدين داود بن محمد اصفهاني بوده اند (2).
بدين گونه شيخ منتجب الدين از 504 تا حدود 585 زيسته و بيش از 80 سال عمر كرده و ساكن رى بوده ولى سفرهايى هم به اصفهان كرده است. كتاب ديگرى كه از تأليفات او مىتوان سراغ كرد تاريخ رى بوده كه ابن حجر عسقلانى در ميزان الاعتدال و پس از آن در لسان الميزان كرارا مطالبى از آن نقل كرده و از آن جمله در لسان الميزان در ج 5 در صحايف 82 و 103 و 106 كه از اين كتاب نقل كرده به آن اشاره كرده است منتهى در مورد اول به خطا " أبو الحسين بن بابويه في تاريخ الرى " و در موضع دوم " أبو الحسن بن بابويه في تاريخ الرى " و در موضع سوم " ابن بابويه في تاريخ الرى " ضبط شده و پيداست مراد از ابو الحسن بن بابويه اوست و بدين گونه تاريخ رى تأليف او تا زمان ابن حجر عسقلانى در دست بوده است.