مىخوانيم: " جعل الله الكعبة البيت الحرام قياما للناس... " (1).
خداوند كعبه را كه بيت حرام و خانه محترم است موجب ايستادگى و استوارى براى مردم قرارداد.
كعبه آن خانه با جلالتى است كه خداوند زيارت آن را حقى براى خويشتن بر گردن بندگان و اهل استطاعت قرار داده، و تخلف از آن را نوعى كفر قلمداد كرده، مىفرمايد: " و لله على الناس حج البيت من استطاع اليه سبيلا و من كفر فان الله غنى عن العالمين " (2) براى خداست بر مردم كه حج خانه خدا بكنند، آنان كه راهى بدانجا داشته باشند، و كسى كه از اين فرمان سرپيچى كند، پس براستى كه خداوند از جهانيان بى نياز است.
وبالاخره كعبه خانه بلند پايه‌اى است كه خداى تعالى حضرت ابراهيم عليه السلام را مأمور كرده كه بندگان را به سوى اين خانه مقدس فرا بخواند، و دعوت نمايد. چنان كه در قرآن مىخوانيم:
" وأذن في الناس بالحج يأتوك رجالا وعلى كل ضامر يأتين من كل فج عميق ليشهدوا منافع لهم... ". (3) و در ميان مردم اعلان - دعوت - حج بنما، كه پياده و سواره از هر راه دورى به سوى تو خواهند آمد، تا در آنجا شاهد و ناظر منافع فراوان براى خود باشند...