مسأله 746 - اگر كسى قبل از غروب، از عرفات عمدا خارج شود، اگر توبه كند و قبل از غروب باز گردد بر او كفاره واجب نيست، و اگر توبه نكرد و برنگشت، بايد يك شتر كفاره در منى قربانى كند، و در صورت عدم تمكن مالى بايد هيجده روز پى در پى در مكه، و يا در راه مكه، و يا در وطن خود روزه بگيرد.
مسأله 747 - اگر شخص قبل از غروب سهوا و يا به جهت ندانستن مسأله (اگر چه مقصر باشد) از عرفات بيرون رود، و در موقع وقوف متوجه نشود، چيزى بر او نيست، و اگر قبل از غروب متوجه شد، بر او واجب است كه به عرفات بازگشته و تا غروب در عرفات بماند، و در صورت تخلف گناه كرده و حكم عامد را دارد، و كفاره بر او واجب است.
مسأله 748 - براى ناسى و معذور نسبت به وقوف اختيارى عرفات، وقوف اضطرارى عرفات كفايت مىكند.
مسأله 749 - اگر شخص خوف دارد كه با درك وقوف اضطرارى عرفات، از وقوف اختيارى مشعر باز مىماند بايد بر وقوف به مشعر اقتصار نمايد، و حجش صحيح است، و در صورت تخلف اگر نتواند وقوف به مشعر را درك نمايد، حجش باطل است.