باكى نيست كه خانه را بدو نفر اجاره دهد بالاشاعه كه خودشان با يكديگر اطاق ها ومرافق آن را حسب الشركه قسمت كنند بتراضى يا بقرعه وهم چنين جايز است حيواني را بدو نفر اجاره دهد كه بنوبت سوارى آن را قسمت كنند بفرسخ فرسخ يا هر طوريكه تراضى نمايند وهر گاه با هم نزاع كنند كه كدام يك ابتدا بسوارى نمايد بقرعه تعيين كنند وهم چنين جايز است كه حيوان را بغير اشاعه بدو نفر اجاره دهد بلكه بنوبت يا هر كدام يك ساعت مثلا يا يك فرسخ سوار شوند وهم چنين جايز است دو نفر خود را اجير دهند براى عمل معيني بوجه شركت مثل حمل چيزى كه حمال متعدد لازم دارد (مسألة 19) اتصال مبدء اجاره بعقد شرط نيست بنابر اقوى پس جايز است مثلا در جميدى خانه خود را از غره رجب تا يك سال اجاره دهد خواه خانه در جمادى باجاره ديگرى باشد يا نه واگر خانه را يك ماهه اجاره دهد ومعين نكند كدام ماه منصرف مىشود بماه متصل بعقد واگر انصرافى نباشد اجاره باطل است (فصل سيم) بدانكه عين مستأجره در دست مستأجر امانت است كه هر گاه بدون تعدى وتفريط او تلف يا معيوب شود ضامن نيست بلكه مشهور علماء گفته اند كه اگر بر او شرط كند كه بر فرض تلف يا عيب ضامن باشد شرط صحيح نيست لكن اقوى صحت آن است وخصوص در صورتيكه بر مستأجر قرار دهد كه بر تقدير تلف يا عيب مقدارى از مال خود بدهد بغير عنوان ضمان وظاهر آن است كه در عدم ضمان فرق نكند كه در اثناء مدت تلف شود يا بعد از انقضاء مدت پس در صورتيكه بعد از گذشتن مدت اجاره هنوز عين در دست مستأجر باشد بقصد آنكه بصاحبش رد كند وموجر مطالبه عين را نكرده تلف شود نيز ضامن نيست اينها در صورتى است كه اجاره صحيح باشد واگر باطل باشد ودر دست او بدون تعدى وتفريط تلف شود آيا ضامن است يا نه دو وجه است اقوى عدم ضمان است خصوصا در صورتيكه موجر وقت تسليم عين بطلان اجاره را بداند ومستاجر نداند (مسألة 1) عينى كه مال مستأجر وبدست موجر است مثل رختى كه داده بدوزد امانت است اگر بدون تعدى وتفريط يا شرط ضمان تلف يا معيوب شود ضامن نيست نظير آنچه در عين مستأجره گذشت واگر پيش از دوختن يا اثناء آن تلف شود يا موجر يا اجنبى آن را تلف كند اجاره باطل مىشود واجرت آن را بعضا يا كلا بمستاجر بايد پس دهد بلكه اگر عين را خود مستأجر نيز تلف كرده باشد اجرت را بايد باو پس دهد بلى