ودر زياده سهويه فرق نيست ما بين زياده اجزاء واجبه يا مستحبه مثل انكه در ركعت اول سهوا قنوت بجا اورد يا انكه در ركعت دويم در غير محل قنوت بجا اوردو مثل بحول الله وقوته گفتن در غير محل وسجود سهو براى زيادى تكبير يا تسبيح واجب نمىشود مگر انكه زياده بر او صادق باشد مثل انكه بقصد تكبير ركوع در غير محل تكبير بگويد كه ظاهرا زياده بر ان صادق است وهم چنين گفتن سمع الله لمن حمده در غير محل بارى در وجوب سجود سهو مدار بر صدق زياده است ونقيصه مستحبات موجب سجود سهو نيست حتى مثل قنوت هر چند احوط ان است كه سجود را در مثل نقصان قنوت ترك نكند در صورتيكه عادت دارد كه هميشه بجا مىاورد واگر شك در زياده يا نقيصه داشته باشد احوط ان است كه سجود سهو را ترك نكند (مسألة 2) واجب است تكرر سجود سهو بتكرر موجب اعم از انكه يك نوع مكرر شود يا انواع موجبات محقق شده باشد وتكلم واحد سهوى هر چند طولانى باشد موجب يك مرتبه سجده سهو بيشتر نيست بلى اگر ما بين كلام متذكر شود ودوباره فراموش نمايد بايد سجود را دو مرتبه بجا اورد واگر هر سه سلام را سهوا بگويد يك مرتبه بيشتر واجب نيست هر چند احوط تعدد ان است ونقصان تسبيحات اربع مثل زياده ان موجب واحد است هر چند سه مرتبه گفته باشد (مسألة 3) اگر يك سجده از ركعت اول فراموش كند مثلا وبرخيزد حمد وسوره وقنوت بخواند وتكبير ركوع را بگويد وپيش از ركوع متذكر شود بايد برگردد سجده را تدارك كند وشش مرتبه سجده سهو بجا اورد يك مرتبه براى بحول الله ويك مرتبه براى قيام بيجا ويك مرتبه براى زيادى حمد ويك مرتبه براى سوره ويك مرتبه براى قنوت ويك مرتبه براى تكبير ركوع وهم چنين اگر ترك كند تشهد را وبرخيزد تسبيحات اربع واستغفار وتكبير ركوع را بگويد وپيش از ركوع متذكر شود پنج مرتبه سجده سهو واجب مىشود (مسألة 4) در نيت سجده سهو تعيين سبب لازم نيست هر چند اسباب متعدده موجود شده باشد چنانچه واجب نيست كه بترتيب اسباب مرتبا بجا اورد بنابر اقوى وگذشت كه سجده سهو را بعد از اجزاء منسيه وركعات احتياط بايد بجا اورد (مسألة 5) اگر بقصد كلام بيجا سجود سهو بجا اورد ومعلوم شود بموجب ديگرى مثل قيام بيجا بر او واجب بوده پس اگر بر وجه تقييد براى كلام بيجا بجا اورده بايد اعاده كند واگر از باب اشتباه در تطبيق بوده اعاده لازم نيست (مسألة 6) سجده سهو بعد