باشد چه در قيام يا ركوع يا سجود يا تشهد كه بايد بنا را بر چهار گذارد وبعد از نماز دو ركعت نشسته يا يك ركعت ايستاده بعمل اورد ودر اين صورت احوط اختيار دو ركعت نشسته است واحوط از ان جمع با تقديم دو ركعت نشسته بر ركعت ايستاده (سيم) شك ميان دو وچهار است بعد از اكمال سجديتين وبايد بنا را بر چهار گذارد وبعد از نماز دو ركعت ايستاده بجا اورد (چهارم) شك ميان دو وسه وچهار بعد از اكمال سجدتين بايد بنا را بر چهار گذارد وبعد از نماز دو ركعت ايستاده ودو ركعت نشسته بجا اورد واحوط تقديم ايستاده است (پنجم) شك ميان چهار وپنج بعد از اكمال سجدتين كه بايد بنابر چهار گذارد وبعد از نماز دو سجده سهو بجا اورد (ششم) شك ميان چهار وپنج است در حال قيام كه بايد بنشيند وشك او بر مىگردد بشك ما بين سه وچهار بنابر چهار گذارد وبعد از تشهد وسلام دو ركعت نماز نشسته يا يك ركعت ايستاده بجا اورد (هفتم) شك ميان سه وپنج در حال قيام كه بايد بنشيند وشك او برمىگردد بشك ما بين دو وچهار بايد بنابر چهار گذارد ودو ركعت نماز ايستاده بجا اورد (هشتم) شك ميان سه وچهار وپنج در قيام كه بايد بنشيند وشك او برمىگردد بشك ما بين دو وسه وچهار وبعد از اتمام نماز دو ركعت نماز ايستاده ودو ركعت نشسته بجا اورد (نهم) شك ما بين پنج وشش در حال قيام كه بايد بنشيند وشك او برمىگردد بشك ميان چهار وپنج بنا را بر چهار گذارد ودو سجده سهو بجا اورد وبراى هر كدام از قيام بيجا وقرائت يا تسبيحات وبحول الله كه گفته نيز دو سجده سهو بجا اورد ودر چهار صورت اخيره احوط اعاده اصل نماز است نيز چنانچه در شك ميان دو وسه وچهار وشك ميان سه وچهار وپنج بعد از عمل كردن بمقتضاى ان احوط اعاده نماز است (مسألة 3) شك در ركعات در غير نه صورت مذكوره موجب بطلان نماز است ولكن در صورتيكه طرف كمتر شك صحيح وطرف زيادتر او باطل باشد مثل شك ما بين سه وپنج يا شك ميان چهار وشش ونحو انها احوط بناء بر اقل وتمام كردن نماز واعاده ان است ودر مثل شك ميان سه وچهار وشش جايز است بنابر چهار گذارد وبعد از نماز عمل شك ما بين سه وچهار را بجا اورد وبعد از ان اصل نماز را اعاده كند وجايز است بنابر سه گذارد وبعد از اتمام نماز اعاده ان كند (مسألة 4) بدان كه جايز نيست بمجرد حصول شك عمل بمقتضاى ان كند يا ببطلان نماز يا بناء گذاردن بر طرفى بلكه بايد اولا قدرى تامل وفكر كند تا يقين يا مظنه بطرفى