بر ان جارى است واگر مظنه كند كه سه نيست حكم شك ميان دو وچهار بر ان جارى است (مسألة 19) اگر شك كند ميان دو وسه وبنابر سه گذارد وركعت چهارم را بياورد بعد از ان يقين كند كه سه نبوده وشك ما بين يك ودو بوده ولى فعلا كه ركعت بعد را بجا اورده شك ميان دو وسه مىباشد حكم شك فعلى را بر ان جارى كند (مسألة 20) كسيكه وظيفه او نماز نشسته است اگر يكى از شكوك صحيحه بر او عارض شود ايا مثل نماز ايستاده كه مخير است در نماز احتياط ما بين يك ركعت ايستاده يا دو ركعت نشسته او نيز مخير باشد بين يك ركعت نشسته بدل ايستاده ودو ركعت نشسته يا انكه بر او معين باشد اختيار دو ركعت نشسته يا معين باشد اختيار يك ركعت نشسته ودر شك ما بين دو وچهار بر او معين باشد دو ركعت نشسته ودر شك ما بين دو وسه وچهار معين باشد يك ركعت نشسته ودو ركعت نشسته وجوهى است اقوى وجه اول است پس در شك ما بين دو وسه مخير است بين دو ركعت نشسته ويك ركعت نشسته وهم چنين در شك بين سه وچهار ودر شك ما بين دو وچهار معين است بر او دو ركعت نشسته بدل از قيام ودر شك ما بين دو وسه وچهار معين است بر او دو ركعت نشسته بدل از قيام ودو ركعت نشسته وهم چنين است حكم كسيكه نماز ايستاده كرده ودر نماز احتياط عجز از قيام براى او حادث شده واما در صورتيكه وظيفه او نماز نشسته بوده ويكى از شكوك صحيحه عارض او شده ودر نماز احتياط متمكن از قيام شده پس تمام احكام نماز قيامى بر ان جاريست ودر جميع صور احوط اعاده نماز است بعد از اعمال مزبوره (مسألة 21) جايز نيست بعد از عروض يكى از شكوك صحيحه نماز را قطع كند واز سر گيرد بلكه واجب است بوظيفه خود عمل نمايد ونماز احتياط را بجا اورد چنانچه جايز نيست بعد از اتمام نماز نماز احتياط را ترك كند واكتفا باعاده نماز كند بلكه اگر در اثناء نماز قبل از بجا اوردن منافى شروع كند باعاده نماز هر دو نماز باطل است بلى اگر نماز را قطع كند بمنافى وبعد از ان شروع باعاده كند صحيح است هر چند بسبب ابطال نماز گنه كار است واگر نماز را تمام كند وپيش از نماز احتياط اصل نماز را از سر گيرد كفايت نمىكند هر چند بعد از منافى باشد نيز ودر اين حال نيز بايد نماز احتياط را بجا اورد هر چند وقت ديگر باشد (مسألة 22) در شكوك باطله اگر از شك خود غفلت كند ونماز خود را تمام كند وبعد از ان معلوم شود نماز او موافق واقع بعمل اورده