صداى امام است يا صداى غير او احوط ترك قرائت است هر چند اقوى جواز ان است (مسألة 6) واجب نيست بر ماموم طمأنينه در حال قرائت امام هر چند احوط است وهم چنين واجب نيست بر او كه درك كند تمام قرائت امام را در حال قيام بلكه جايز است سجده را طول دهد وبعد از انكه امام بعض حمد ركعت دويم را خوانده برخيزد (مسألة 7) جايز نيست مقدم شود ماموم بر امام در افعال نماز بلكه متابعت امام در افعال واجب است بانكه افعال نماز را مقارن امام يا بعد از او بجا اورد ولكن جايز نيست مؤخر دارد بتاخير فاحش (مسألة 8) متابعت واجب تعبدى است وشرط صحت اقتدا نيست پس در صورتيكه افعال را قبل از امام بجا اورد عمدا يا مؤخر دارد از او بتاخير فاحش گناه كار است ولكن نماز او صحيح است هر چند احوط اتمام واعاده نماز است خصوصا در صورتيكه دو ركن از اركان نماز يا يك ركن را مقدم يا مؤخر دارد بلى اگر مقدم يا مؤخر دارد بنحوى كه هيئت جماعت بهم خورد اقتداء او باطل مىشود (مسألة 9) هر گاه پيش از امام سر از ركوع يا سجود بردارد سهوا يا بگمان انكه امام سر برداشته بر دارد ومعلوم شود كه هنوز سر بر نداشته واجب است بر او بقصد متابعت برگردد بركوع يا سجود وزيادتى ركن در جماعت در چنين مقامى مغتفر است وهر گاه برنگردد گنه كار است ولى نماز او صحيح است لكن احوط اعاده نماز است بعد از اتمام ان بلكه احتياط باعاده ترك نشود در صورتيكه پيش از ذكر واجب سر بلند كرده باشد وبا وجود فرصت متابعت را ترك كند وهر گاه در اين مقام سهوا يا بگمان انكه فرصت متابعت ندارد متابعت را ترك كند اعاده ان واجب نيست هر چند پيش از ذكر واجب سر از ركوع يا سجود بلند كرده باشد وهر گاه عمدا پيش از امام سر از ركوع يا سجود بلند كرده باشد جايز نيست متابعت كند واگر متابعت كند عمدا نماز او باطل مىشود بسبب زيادتى عمدى بلكه در ركوع يا هر دو سجده اگر سهوا متابعت كند نيز مبطل نماز است زيرا كه ركن زياد شده بخلاف متابعت سهويه در يك سجده كه مبطل نماز نيست (مسألة 10) اگر پيش از امام سهوا سر از ركوع بردارد وبقصد متابعت بركوع برگردد وپيش از رسيدن بحد ركوع امام سر بلند كند ظاهر بطلان نماز است زيرا كه ركن زياد شده بخلاف انكه يك سجده را اعاده كند بقصد متابعت وپيش از رسيدن بحد سجود امام سر از سجده بردارد كه نماز باطل نمىشود زيرا كه نه زيادى ركن است ونه بعمد لكن احوط اعاده نماز است بعد