از بيرون امدن از كشتى مثلا باشد ضرر ندارد ودر اين حال واجب است مراعات قبله واستقرار بقدر امكان پس مال سوارى يا كشتى او هر چه از قبله منحرف شود روى خود را بقبله كند واگر متمكن باشد از استقرار در حال قرائت واذكار ودر حال اضطراب ساكت باشد واجب است چنين كند در صورتيكه سكوت طويل نباشد بنحوى كه از صورت نماز بيرون رود والا وجوب آن مشكل است (مسألة 24) جايز است نماز در كشتى يا بر مال سوارى كه ايستاده باشند با امكان مراعات جميع شرائط از استقرار واستقبال وغير آن بلكه اقوى جواز نماز در آن است در حال سير آن اگر مراعات شرائط ممكن باشد اگر چه بسكوت از قرائت وذكر در حال اضطراب باشد بشرط مزبور وگذشت كه منحرف شود بانحراف قبله وحركت تبعيه ضرر ندارد ولكن احوط اقتصار بصورت ضيق وقت واضطرار است (مسألة 25) جايز نيست نماز كردن روى خرمن گندم وكاه وتپه رمل وامثال آن در صورتيكه فرو رود ونماز گذار بر آن مستقر نشود سيم از شرايط مكان انكه در معرض عدم امكان تمام كردن نماز وتزلزل نباشد كه نداند اتمام نماز را مىتواند يا نه مثل نماز كردن در ميان جمعيت كه معرض رفت وامد مردم وباطل شدن است وهم چنين است در معرض باد وباران شديد وامثال آن پس در صورتيكه اطمينان بامكان ماندن ندارد جايز نيست در آنجا شروع بنماز كند بنابر احوط بلى بمجرد احتمال عروض مبطل ضرر ندارد شروع در آن چهارم از شرايط مكان انكه ماندن آنجا حرام نباشد مثل ما بين دو صف جنگ كه احتمال خطر بدهد يار بر سقف يا ديواريكه مشرف بخراب شدن باشد يا در بيابانيكه حيوانات درنده باشند وامثال آن كه محل خطر بر نفس باشد پنجم انكه ايستادن ونشستن آنجا حرام نباشد مثل جائيكه زير پاى او العياذ بالله قران يا قبر معصوم ونحو آن باشد كه وقوف بر آن هتك حرمت باشد ششم انكه ممكن باشد در آنجا نماز گذار بحسب حال خود افعال نماز را بعمل اورد پس نماز كردن در محلى كه سقف آن كوتاه باشد كه نتواند بايستد يا انقدر تنگ باشد كه نتواند ركوع وسجود كند بنحوى كه معتبر است جايز نيست بلى در ضيق وقت وحالت اضطرار جايز است وبقدر امكان مراعات اين شرط لازم است واگر امر او داير باشد ما بين دو مكان كه در يك كدام قدرت بر ايستادن دارد ولى ركوع وسجود را لابد است باشاره بجا اورد ودر ديگرى لابد از نشستن است وركوع وسجود را در انحال مىتواند بجا اورد پس در وسعت وقت احوط تكرار