جدا مىشود هر گاه حيوة در انها حلول كرده باشد پس انها نجس است نيز مگر اجزاء صغارى كه جدا مىشود از بدن انسان در بعض اوقات مانند ثالول وبثور و بعض صله هاي زخمها و دملها و مثل پوستى كه از لب جدا مىشود و شورهائى كه از بدن اجرب در وقت خاروندن مىريزد و هم چنين است آنچه در بن موى است كه از بدن كنده مىشود (مسألة 2) نافه مشك كه از اهوى زنده جدا مىشود پاك است بنابر اقوى اگر چه احوط اجتناب از آن است اما مشك آن بى اشكال پاك است و اما نافه اهوى مرده پس در طهارت آن اشكال است و هم چنين در مشك آن بلى مشكى كه گرفته مىشود از دست مسلم كه معلوم نيست از حى است يا از ميت پاك است (مسألة 3) ميته حيوانى كه خون جهنده ندارد پاك است مثل وزغ و عقرب و سوسك و ماهى و هم چنين است مار و نهنگ و اگر چه قولى هست به اين كه مار و نهنگ خون جهنده دارند و لكن چون معلوم نشده پاك است با آنكه و اگر ثابت شد كه بعضى از مارها خون جهنده دارند باز لازم نيست اجتناب از ميته ماريكه مشكوك باشد كه صاحب خون جهنده باشد (مسألة 4) هر گاه شك كرد در چيزى كه آيا از اجزاء حيوان است يا نه محكوم است به طهارت و هم چنين است هر گاه بداند كه از حيوان است لكن شك داشته باشد در آنكه صاحب خون جهنده است يا نه (مسألة 5) مراد بميته آنست كه تذكيه شرعيه نشده باشد خواه آنكه بميرد يا كشته شود يا به غير وجه شرعى ذبح شود (مسألة 6) گوشت و پيه و پوست كه از دست مسلم گرفته مىشود محكوم به طهارت است و اگر چه نداند تذكيه آن را و هم چنين است آنچه كه مطروح باشد در ارض مسلمين و بر او باشد اثر استعمال لكن احوط اجتناب است از آن (مسألة 7) گوشت و پوست كه از دست كافر گرفته شود يا در اراضى ايشان افتاده باشد محكوم به نجاست است مگر در وقتى كه معلوم باشد سبق يد مسلم بر آن (مسألة 8) پوست ميته بدباغى پاك نمىشود و هيچ ميتى قبول طهارت نمىكند مگر ميت آدم مسلمان كه بسبب غسل پاك مىشود (مسألة 9) سقط پيش از دميدن روح در آن نجس است و هم چنين است جوجه كه در تخم است (مسألة 10) ملاقات با ميته بدون رطوبت مسريه موجب نجاست نيست بنابر اقوى و اگر چه احوط شستن ملاقى است خصوص اگر با ميته انسانى پيش از غسل ملاقات كرده باشد (مسألة 11) شرط است در نجاست ميته بيرون آمدن روح از جميع جسد بس اگر مرد بعض جسد و بيرون نرفت روح از تمام بدن نجس نمىباشد