نموده، توليد خون مىكند، مجارى وعروق نيز گاهى بواسطه كثافت وسوداء ومواد معدنى جدارش را زنگ گرفته، حس احتياج بخون كمتر مىكند، با خارج كردن خون كثيف عروق را از زنگهاى معده اى وسوداوى پاك كرده بوظيفه خود (عمل فشار وپرتاب) وادارش مىكنيم.
بهر حال همانطور كه چون درخت مو را هرس كنند، شاخه هاى جوانترى در او ميرويد، آب چاه را بكشند آب تازه ترى از آن ميجوشد، پستانرا بمكند، شير پاكيزه اى از آن جارى مىشود، حجامت وكم كردن خون، مولد خون پاك ونيرومندترى مىباشد، همچنانكه باغچه را چون از علفهاى هرزه وخارها پاك كنند گل بهتر پرورش ميدهد و مجرى خون را چون تميز كنند خون سالمترى توليد مىشود.
سخنانى از حضرت امام جعفر صادق (ع) درباره طب پاره اى از تحقيقات طبى امام جعفر صادق (ع) كه در قرون گذشته جزء رموز واسرار بوده وامروز بيشتر آنرا دانشمندان بعد از تكامل عقل وفن وآزمايشهاى علمى كشف نموده‌اند.
دوران خون اين مسألة در كتاب توحيد مفضل بيان شده وبيان رازى است كه تا دوازده قرن براى مردم پشت پرده جهل مختفى بود، غربيها اين اكتشاف را از موفقيتهاى عصر دانش واختراع شمرده ومكتشف آنرا طبيب مشهور دكتر (هارنى) ميدانند. ولى خواننده هوشمند منصف با روايتى كه قريبا ذكر مىشود اعتراف خواهد كرد كه مكتشف مذكور چيزى جز آنچه امام (ع) قرنها قبل از ولادت او بيان فرموده است نياورده واينك قسمتى از آن روايت به مفضل خطاب كرده، مىفرمايد:
در كيفيت رسيدن غذا به بدن دقت كن وببين در گردش اين كارخانه دقيق چه حكمت وتدبيرى بكار رفته است، غذا از راه دهان به درون معده مىرود، بحرارت غريزى آن پخته شده، بوسيله رگهاى باريك بجگر مىرسد، اين رگها مانند صافى غذا را صاف ميكنند تا چيزى از زبرى ودرشتى بجگر آسيبى نرساند، زيرا جگر از هر عضو لطيف تر است، چون صاف شد وغذا بجگر رسيد، مبدل بخون مىشود ودر عروق جارى مىگردد