ميشود، اغلب بطور غير طبيعى خشك شده ويا مواد مصنوعى بآن زده‌اند كه در نتيجه ثقيل است واشخاص بسيارى نمىتوانند هضم آنرا تحمل كنند مزه شيرين وخاصيت دفع خلط آن زياد است وبهمين جهت شصت گرم آنرا در يك ليتر آب ميجوشانند وجوشاندهء آنرا در مورد زكام، درد گلو وتمام عفونت هاى ريوى مصرف مىكنند.
خرما با عناب وكشمش وانجير چهار ميوه اى راتشكيل ميدهند كه بنام (چهار ميوهء ملينه) معروف شده است.
انجير با خرما وكشمش وعناب تركيب (چهار ميوه مخصوص سينه) را ميدهد كه اگر چنانچه آنها را مساوى تركيب كنند ودر يك ليتر آب بچوشانند عفونت هاى ريوى وبراى غرغره كردن در درمان آنژين مصرف مىگردد، اگر به تمام اين چهار ميوه دسترسى نداشتيد ميتوانيد بجاى آن پنج تا ده عدد انجير خشك را در يك ليتر شير بجوشانيد و بهمان مصرف كه گفته شد برسانيد.
دكتر (لك لرك) اشاره بكتاب گياه شناسى معروف پليسن دانشمند قديم (روم) كرده وميگويد روميان در قديم چند قسم خرما را ميشناختند وهر كدام از آنرا در موارد مخصوصى بمصرف مىرسانيدند. چنانكه نوعى از آنرا در هنگام پرستش خدايان نذر ميكردند. ونوع ديگر آنرا مخصوص ضيافت هاى شاهان ميدانسته ونوع سوم آنرا كه بنام (مرواريد خرما) مىناميدند، بى اندازه ريز، ولى داراى شهد وآب زيادى بود ودر آن زمان درختان اين نوع خرما در روم زياد بود.
پليسن، مىگويد: اين سه نوع خرما داراى طعم لذيذى بود كه هر كس آنرا مىخورد از خوردن آن سير نمىشد.
طبق آزمايشهاى علمى اخير ثابت گرديده است كه خرما داراى ارزش غذائى زيادى است ومصرف آن براى ورزشكاران، غذائى عالى وايده آلى مىباشد.
خرما داراى ويتامين (آ) و (ب) وكلسيم وفسفر، آهن ومنيزيم است. بر اثر تفحصات علمى معلوم شده است كه احتياج بدن انسان به آهن در هر روز 9 /. ميلى گرم است وحال آنكه صد گرم خرما داراى 6 / 3 تا پنج ميلى گرم آهن مىباشد وچنانكه