پنجم يك مسهل افتيمون ديگر بخورد تا بقيه مرض برطرف بشود واگر از آنچه كه مكرر بعرض رسيده پرهيز نكند و هر چه ميسر شد بخورد، مرض منجر باستسقا مىشود بالاخره بهلاكت خواهد رسيد.
شيخ بهائى مرحوم مىنويسد: شخصى بنام محمد بن جهور كه پيوسته از مدينه تا خراسان وشهر طوس ملازم حضرت امام هشتم بود، نقل كرده است كه: مأمون دانشمند - ترين خلفاى عباسى در شهر مرو در حضور بزرگترين پزشكان دربار خود مانند: يوحنا بن ماسويه وجبريل بختيشوع وصالح بن مهله هندى. از امام رضا (ع) خواهش كرد كه باستقامت مزاج وحفظ صحت وتدبير اغذيه واشربه اظهار عقيده فرمايد، حضرت در پاسخ او فرمودند از آنچه خود تجربه كرده وبمرور ايام يافته واز اوصياء وأئمه معصومين پيش از من بمن رسيده است در رساله اى خواهم نگاشت وپس از آنكه مأمون بشهر بلخ روانه شد آن حضرت رساله مزبور را نگاشتند وبشهر بلخ فرستادند ومأمون پس از مطالعهء رساله، آنجنابرا بسيار ارجمند داشت. ودستور داد كه آن رساله را بآب طلا نوشتند واز اينرو آنرا رساله ذهبيه طيبه نام نهادند واينك ما شمه اى از مطالب آن رساله را كه حضرت رضا بعنوان دستور عمل زندگى براى حفظ بهداشت وسلامتى نگاشته‌اند بيان مىكنيم بدين قرار:
1 - هنگام غذا خوردن بايد ابتدا غذاى سبك مثل آش وسوپ بخوريد بعد غذاى بطئ الهظم را.
2 - در فصل بهار گوشتهاى لطيف وتخم مرغ نيم پخته بخوريد واز خوردن پياز وسير وترشى پرهيز كنيد وموقع خوردن مسهل نيز در فصل بهار است ودر آخر بهار چيزهاى شور وگوشت گاو وشير نخوريد.
3 - در ماه اول تابستان، سبزيهاى سرد مثل كاسنى وخرفه وشير خشت وميوه هاى تر وگوشت گوسفند وگوشت مرغ وطيور وماهى تازه بى نمك وشير بخوريد واز بوئيدن واستعمال مشك وعنبر خوددارى كنيد، زيراسبب درد چشم ودرد زكام ونزله مىشود.