زنجبيلى كه نبودش ريشه * نبود كهنه هم جديد بود بادهاى غليظ را شكند * فالج ولقوه را مفيد بود زنجبيل كهنه نباشد ريشه هم نداشته باشد، براى بادهاى غليظ وفالج ولقوه بسيار خوب است، ليكن بدانيد مريض هاى فالج ولقوه امروزه اين مردم از اثر زياد خوردن قند وشكر وچاى وگرمى ها مىباشد پس براى فالج ولقوه بايد شير خشت وآب غوره بخورند وآب غوره از خارج بر بدن بمالند واگر زنجبيل نخورند مرضشان زيادتر ميشود وضرر دارد. اما يكدسته از مردم كه رطوبت حاره در وجودشان مىباشد يعنى چاى وغيره زياد خورده‌اند كه رطوبت با حرارت شركت كرده‌اند بد است وسبب مرض شده است يعنى اگر گرمى بخورد براى مريض ضرر دارد واگر سردى بخورد براى مريض ضرر دارد غذاى اين دسته مردم آش آب غوره با زنجبيل مخلوط يا با زيره سياه مخلوط كرده بخورند وبدرقه غذا گلقند بخورند وروز پنجم نان ودوغ گلسرخ بخورند وبهمين دستور مدام تكرار كنند تا مرض برطرف بشود بسيار خوب است بشرط پرهيز از قند و شكر وچاى وغيره، اشخاص مرطوبى اگر هر روز زنجبيل بخورند قوه باه را زياد مىكند زنجبيل براى محرورى مزاج ضرر دارد.
هر گه كه رسد زعقرب از بى خبرى * زخمى كه كند آن دلت از عيش برى چون قصد تو بيهوده بود سير نمك * ميساز طلا كه ره بمقصود برى اول آنكه بدانيد كه كسى را كه عقرب گزيده اگر كرفس بخورد فورا بهلاكت ميرسد.
اى آنكه بشيوهء خرد ره بردى * گويم بتو گر برزگرى رگر مردى عقرب چو ترا گزد بهر رنگ كه هست * هش دار كرفس را كه خوردى مردى اگر كسى راعقرب بگزد سير كوبيده با نمك مخلوط كنند بر محل نيش عقرب بمالند همچنين دواهاى ديگر بسيار است وابدا كرفس نخورد.