براى معالجه زنبور گزيده (گليز) ازجمله خواص زنبور اين استكه اگر زنبور بر روى موش مرده نشيند بعد اشخاصى را بگزد در همان روز شخص بهلاكت مىرسد.
آنرا كه گزد گليز اگر سر برهى * بايد كه زروى دست از بهر بهى سيبوس سكنجبين دهى وپس از آن * بر موضع زخم دردى سركه نهى يعنى كسى را كه زنبور بگزد سبوس گندم بخورد وگل سركه از خارج بر محل نيش زنبور بمالد.
براى معالجه سگ ديوانه گزيده علامت سگ ديوانه (هار) اينستكه كه چشمش سرخ است ولعاب از دهن سگ ميريزد وسرش را بزير مقابل دودستها مىاندازد، دمش را در ميان هر دو پاها مخفى ميكند وبر زمين ميكشد مثل اشخاص مست را ه مىرود واگر گرسنه شود هيچ غذا نخورد بهرچه برسد حمله كند وصدا نكند، سگهاى ديگر از سگ هار فرار كنند و چون بسگ هار برسند بحركت دادن دم وغيره تملق كنند.
كسى را كه سگ ديوانه گزيده وبعد از يكهفته حالتى عارض شود مثل ديوانگى از دوست داشتن بتنهائى وگريزان بودن از روشنائى وترسيدن از هر چه ببيند، خاصه از آب ونمودن صورت سگ در پيش نظر آن.
هر گه كه تن تو را در اين وحشت جاى * زخم سگ ديوانه كند غم فرساى از بهر طلاى ساى سيرو پس از آن * خاكستر تاك سركه بروى افزا يعنى كسى را كه سگ هار گزيد، سير كوبيده با خاكستر چوب درخت مو با سركه بر محل گزيدن سگ بمالند.
روغن گاو دفع زهر كند * زهر اگر چند زهر مار بود ببرد سرفه را زخوردن آن * سرفه را باكسى چكار بود درد امعا * (هامش) 1 - معده (*) فرار گيرد از او * درد هر چند بى قرار بود