بررسى دلالت حديث غدير عده معدودى گفته‌اند: واقعه غدير مورد قبول است ولى بيانات پيامبر (ع) در غدير خم خصوصا عبارت " من كنت مولاه فعلى مولاه " دلالت بر ولايت و امامت على (ع) ندارد. در جواب اين افراد اختصارا بايد گفت كه در ادب عرب، براى كلمه مولى 27 معنى را ذكر نموده‌اند كه بعضى از آنها عبارت است از: پسر، پسر عمو، بنده، دوست، ياور، اولى بالشئ و غيره، كه منظور پيامبر (ع) از اين معانى بيست وهفتگانه قطعا " اولى بالشئ " بوده كه به معنى ولايت مطلقه است.
براى اثبات اين موضوع فقط كافى است اندكى به قرائن موجود در واقعه غدير خم توجه نمائيم. با عنايت به اين قرائن پى مىبريم كه منظور پيامبر از عبارت " على مولاى شماست " اين بوده كه " على بر شما ولايت دارد و امام شماست ". در كتاب الغدير به بيست قرينه اشاره شده است كه ما در اينجا اجمالا به سه مورد آن اشاره مىنماييم:
قرينه اول: در غدير خم پيامبر (ص) نخست از مردم سؤال كردند كه: ألست أولى بكم من انفسكم "؟ [= " آيا من بر شما از خودتان سزاوارتر نيستم "؟ يعنى آيا من بر شما ولايت مطلقه ندارم؟] مردم تأييد نمودند و گفتند: " آرى " (تو بر ما ولايت دارى). سپس پيامبر (ص) فرمودند: فمن كنت مولاه فهذا على مولاه " [= پس هر كسى كه من مولاى او هستم (و بر او ولايت دارم) على نيز مولاى اوست].
قرينه دوم: پيامبر (ص) از مردم سؤال فرمودند: " اى مردم، شما به چه چيزى * (هامش) * يا از طرف خدا؟ پيامبر (ص) فرمود: به يگانگى خدا سوگند، اين امر خداوند بود. جابر (يا حارث) وقتى اين سخن را شنيد - در حالى كه به طرف شترش مىرفت - گفت: خدايا " اگر محمد راست مى گويد بر ما از آسمان سنگ بباران يا ما را به عذابى دردناك مبتلا كن. پس از گفتن اين سخنان، وى هنوز به شترش نرسيده بود كه سنگ كوچكى از آسمان بر سر او فرو افتاد و از دبر وى خارج شد. اينجا بود كه اين آيات نازل شد: " سأل سائل به عذاب واقع... ".
رجوع شود به شواهد التنزيل ج 2 / 286 - 289، تفسير قرطبى ج 18 / 278، 279، تذكرة الخواص ص 36، 35، فرائد السمطين - باب 15 - ج 1 / 82، 83، تفسير ابى السعود ج 8 / 292، السراج المنير ج 4 / 364، 365، فيض القدير ج 6 / 218، نزهة المجالس ج 2 / 220، السيرة الحلبيه ج 3 / 308، 309، شرح المواهب اللدنيه ج 7 / 13، نور الابصار ص 128، الفصول المهمه ص 24.... (*)