نظام در دره " أحد " قرار داد و به آنها فرمان داد كه خواه در صورت شكست و خواه پيروزى از آنجا حركت نكنند تا فرمان حضرت برسد، اما همين كه آثار پيروزى پديدار گشت و جواهرات زنان آشكار شد فرياد كشيدند:
" غنيمت، اى قوم غنيمت "!! دره را رها كرده به سوى جمع آورى غنائم به راه افتادند و به فريادهاى " عبد الله بن جبير " اعتنائى نكردند، نتيجه اين عمل شكست سپاه اسلام و به شهادت رسيدن هفتاد نفر شد، آنجا بود كه حضرت رسول (صلى الله عليه وآله) هر چه فرياد كرد جز دوازده نفر كسى با او نبود (1).
8 - قضيه " أحد " مربوط به سال سوم هجرت - كه مسلمانان در ضعف قرار داشتند - بود اما اين صحنه براى آنان عبرت نشد و در پايان سال هشتم پس از فتح " مكه " كه تعداد دوازده هزار سپاهى حضرت را همراهى مىكردند - يعنى دوازده برابر سپاهيان اسلام در " أحد " - در " حنين " اين صحنه را تكرار كرده مجددا حضرت را در وسط ميدان تنها گذاشتند، قرآن كريم آن حادثه را اين گونه ترسيم مىكند:
- * (ويوم حنين إذ أعجبتكم كثرتكم فلم تغن عنكم شيئا و ضاقت عليكم الأرض بما رحبت ثم وليتم مدبرين - ثم أنزل الله